ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Ο ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΗΝ ΖΑΧΟΥΜΙΟΥ ΚΑΙ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΕΒΤΙΤΣ - ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣΕΒΑΣΤΕ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΤΕΡ ΑΘΑΝΑΣΙΕ!

Ο Σεβασμιωτατος κ.κ. Αθανάσιος Γέβτιτς, πνευματικο τεκνο του συγχρονου Σερβου Αγιου Ιουστινου Ποποβιτς, υπηρξε μια μεγάλη θεολογικη προσωπικότητα της Ορθοδοξίας πολυ αγαπητός και σεβαστός σε όλες τις ορθόδοξες χώρες. Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαριου 1938 στο χωριό Μπρντάριτσα κοντά στην πόλη Σάμπατς της πρωην Γιουγκοσλαβίας. Μετα τις σπουδες του στην Ιερατικη Σχολη Βελιγραδιου, ενεγραφη στη Θεολογικη Σχολή το 1958, απο οπου αποφοιτησε το 1963. Μοναχος εκάρη στις 3 Δεκεμβριου του 1960. Ιεροδιάκονος χειροτονήθηκε κατά την εορτή του Ευαγγελισμού το 1961, ενώ κατά την εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου το 1963 χειροτονήθηκε Ιερέας...

Το 1964 μεταβαινει στην Χαλκη για μεταπτυχιακες σπουδες αλλα λογω πολιτικων συνθηκων αναγκαζεται να συνεχισει στην Αθηνα υπό την εποπτεία του Καθηγητή Δογματικής, Ακαδημαϊκού Δρ. Ιωάννη Καρμίρη. Κατά την τετραετή διαμονή του στην Αθήνα, διακονούσε ως ενοριακός Ιερέας στην Ρώσικη Εκκλησία, διαμένοντας ένα διάστημα στην οικοτροφειο της Αποστολικης Διακονιας της Εκκλησίας της Ελλαδος. Στις 2 ιουνιου του 1967 υποστηριξε με αριστα τη διδακτορικη του διατριβη με θέμα "Η Εκκλησιολογία του Απόστολου Παύλου κατά τον Ιερο Χρυσόστομο", στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το φθινόπωρο του 1968, μετακόμισε στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις θεολογικές του σπουδές του στο Θεολογικο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου. Μετά την πάροδο ενός έτους εξελεγη Καθηγητής στο ιδιο Ινστιτούτο και διδαξε για τρια χρονια «Εισαγωγή στη Θεολογία», «Ασκητική Πατρολογία» και «Ιστορία της Εκκλησίας της Βυζαντινής περιόδου». Κατά την τετραετή διαμονή του στην Γαλλία διακονούσε ανταποκρινόμενος στις ανάγκες της ρωσικής, της σερβικής, της ελληνικής και της γαλλικής παροικιας. Διεμενε στην φοιτητική εστία του Ινστιτούτου του Αγίου Σεργίου, ενώ τα καλοκαίρια ταξίδευε στους Αγίους Τόπους, στη Σερβία και την Ελλάδα. Επιστρεφοντας από το Παρίσι το 1973, εκλέχθηκε υφηγητής της Θεολογικής Σχολής στην Έδρα Πατρολογίας (όπου δίδασκε τα εξής μαθήματα: «Εκκλησιαστική γραμματολογία» και «Σκέψη των Αγίων Πατέρων της Ανατολής και της Δύσης»). Το 1983 εξελεγη αναπληρωτής καθηγητής, ενώ το 1987 τακτικος καθηγητής της Έδρας Πατρολογίας. Εξελέγη Κοσμήτορας της Σχολής δυο φορες κατά τις περιόδους 1980-1981 και 1990-1991. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Σχολή δημοσίευσε περίπου περί τις εκατό επιστημονικές εργασίες.

Χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βανατου στις 7 Ιουλίου 1991, ενω απο το 1992 εως το 1999 τοποθετηθηκε επίσκοπος Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης. Ο Αθανάσιος υπηρέτησε επίσης τοποτηρητής της επισκοπής Ράσκας και Πριζρένης το 2010.

Το θεολογικό του έργο είναι μεγάλο, περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους κλάδους της Θεολογίας ως επιστήμης, από Πατρολογία, Δογματική, Ασκητική και Λειτουργική έως Εκκλησιαστικό Δίκαιο, Χριστιανική Ιστορία και Ιστορία των Σέρβων. Το μεταφραστικό του έργο επίσης είναι πολύ σημαντικό και τεράστιο, ιδιαίτερα εκείνο που αναφέρεται στις μεταφράσεις της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, της Λειτουργίας και των λειτουργικών βιβλίων ( Ωρολόγιον, Παροιμίες, Ψαλτήριον, Ευχολόγιον... ). Εδώ συμπεριλαμβάνονται επίσης οι μεταφράσεις των πρώιμων χριστιανικών συγγραφέων αλλά και τα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας της βυζαντινής περιόδου.

Απο τα πιο γνωστα θεολογικά έργα του στην Ελλαδα ειναι: Η Εκκλησιολογία του Αποστόλου Παύλου, Φως Ιλαρόν, Χριστός Αρχή και Τέλος, Χριστος η χωρα των ζωντων. Του Μακαριστου Επισκοπου Πρωην Ζαχουμιου και Εζεγοβινης κ.κ.Αθανασιου Αιωνια η μνημη!!!