Αθανάσιος Γιέβτιτς, Επίσκοπος , Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Ρασκοπριζρένης Κοσσόβου και Μετοχίων, Πρώην Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Βελιγραδίου (Μέρος Γ)

Στο Βελιγράδι

Στο Βελιγραδι παράλληλα με τις υποχρεώσεις του ως Καθηγητής, συμμετείχε δημιουργικά στην αφύπνιση της σερβικής συνείδησης τονίζοντας την σοβαρότητα της κατάστασης στο Κόσοβο και τα Μετόχια, καθώς και σε άλλες σερβικές περιοχές.

Με το παράδειγμα του ενέπνευσε τους νέους ανθρώπους και τους κατηύθυνε προς την θεολογική ερευνα και σπουδή και εν συνεχεία προς την Ιερωσύνη και τον Μοναχισμό. Επίσης, με την ποιμαντικοεκκλησιαστική του δραση προσέφερε τα μέγιστα ώστε να ξεπεραστεί το σχίσμα στην Αμερική.

Επίσκοπος
Στις 7 Ιουλίου του 1991 εξελέγη από την  Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας Επίσκοπος Βανάτου, ενώ τον Μάιο του 1992 εξελέγη Επίσκοπος Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης, σε μια επαρχία η οποία για πολλά χρόνια δεν ειχε τον Ποιμένα της. Λόγω όμως του πολέμου η ενθρόνιση του δεν εγινε στην Εδρα της Μητροπόλεως το Μόσταρ, αλλά στο Τρέμπινιε με Εδρα το Μοναστήρι Tvrdos.

Κατά την διάρκεια του πολέμου ποικιλοτρόπως βοήθησε το λαό του, το στρατό, τους φτωχούς, τους πρόσφυγες, τους τραυματίες και υπόλοιπους εμπερίστατους Σέρβους. Αναλώθηκε ιδίως στο  μεγάλο ιεραποστολικό εργο του επανευαγγελισμού των Σερβων της Ερζεγοβίνης, βαπτίζοντας και διαφωτίζοντας το ποίμνιο που του ενεπιστεύθηκε ο Κύριος. Προς τον σκοπό αυτό εξέδωσε το περιοδικό «Vidoslov», το οποίο και κυκλοφορεί ανελλιπώς από τα Χριστούγεννα του 1993.

Το 1994 εξελέγη Διευθυντής της νεοδημιουργηθείσης  Θεολογικής Ακαδημίας του Αγίου Βασιλείου του Οστρογκ στο Srbinje.

Παραίτηση

Στις 3 Δεκεμρίου του 1998 μετα από ένα τραυματισμό στους αυχενικούς σπόνδυλους, ζήτησε με αίτηση του από την Ιερά Σύνοδο να απαλλαγεί των καθηκόντων του Επισκόπου Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης.

Στη συνεδρίαση του Σεπτεμβρίου του ετους 1999 η Ιερά Σύνοδος εκανε αποδεκτή την παραίτηση του και στην θέση του εξέλεξε τον σημερινό Επίσκοπο Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης κ.κ.Γρηγόριο.

Εκτοτε και κατα διαστήματα ασκεί το ιεραποστολικό του εργο στην Ιερά Μητρόπολη Ρασκοπριζρένης και Μετοχίων βοηθώντας τον εκεί Επίσκοπο και το εμπεριστατο ποίμνιο.

Κατά την διάρκεια των ετών 2001-2002 και για οκτώ μήνες εζησε στην Ιερουσαλήμ σπουδάζοντας την εβραική γλώσσα με σκοπό να μεταφράσει στα σερβικά την Παλαιά Διαθήκη. Υπηρετώντας στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και κυρίως στον Πανάγιο Τάφο  του Κυρίου μας, εγνώρισε καλλίτερα (από παλαιότερες επισκέψεις του) τους Αγίους Τόπους.

Από τον Ιούνιο του 2003 και μέχρι τον Μάιο του ιδίου ετους κατ’ εντολή της Ιεράς Συνόδου απεστάλη στην Ιερά Μητρόπολη Ζίτσης προκειμένου να βοηθήσει τον ασθενούντα οικείο Επίσκοπο Στέφανο.

Ακολούθησε μια περίοδος ησυχίας στο Μοναστήρι Tvrdos, οπου ασχολήθηκε με την μετάφραση της Αγίας Γραφής από τα εβραικά και τα ελληνικά, ενώ συγχρόνως οργάνωσε και εδωσε αρκετές διαλέξεις.

Την εποχή των διώξεων των Σέρβων στο Κόσσοβο, τον Μάρτιο του 2004, ηταν παρών κοντά στον σερβικό μαρτυρικό λαό και τον κλήρο.

Τοποτηρητής

Τον Φεβρουάριο του 2010 με απόφαση της Ιεράς Συνόδου αναλαμβάνει ως Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Ρασκοπριζρένης και Μετοχίων και συγχρόνως την μεγάλη ευθύνη της αποκατάστασης της εκκλησιαστικής τάξης στην πολύπαθη αυτή εκκλησιαστική επαρχία.

Διεθνής  ακτινοβολία

Ο Επίσκοπος Αθανάσιος, ιδίως ως Ιερομόναχος, συμμετείχε σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια από τον χώρο της εκκλησιαστικής ιστορίας, της θεολογίας, της φιλοσοφίας και της χριστιανικής κουλτούρας.

Συγχρόνως συνεργάστηκε με πολλούς εκδοτικούς οικους στην Σερβία και στο εξωτερικό. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και αρθρων σε πολλές ξένες  γλώσσες.

Οι θεολογικές, ανθρωπολογικές, πατρολογικές και εκκλησιαστικο-ιστορικές του εργασίες διεισδύουν σε ολες τις περιόδους της ιστορίας της Εκκλησίας και περιλαμβάνουν ολες σχεδόν τις σημαντικότερες απαντήσεις της ορθόδοξης βιβλικο-αγιοπατερικής θεολογίας.

Είναι μέλος της ενωσης λογοτεχνών Σερβίας, ενώ μέχρι σήμερα εχει εκδόσει πολλές δεκάδες βιβλία.

Ο Επίσκοπος Αθανάσιος είναι πολύ δημοφιλής στην Ελλάδα. Πολύ συχνά επισκέπτεται την πατρίδα μας ως προσκεκλημένος διαφόρων Ιερών Μητροπόλεων, Πανεπιστημιων, Συλλόγων και Φορέων, για να συμμετάσχει σε θεολογικά συνέδρια και ημερίδες. Θεωρείται από τους κορυφαίους σήμερα ορθόδοξους  θεολόγους.