Ο Βαρθολομαίος απο την εξέδρα της Αναστάσεως: Κηρύξατε παντού οτι «ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται».

Και επειδή ανέστη ο Χριστός, δεν ζητείται πλέον ελπίς, αλλά υπάρχει ελπίς! Δεν μας λείπει το φως, αλλά τα «πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια»!

Δεν είναι άπιαστο ζητούμενο η χαρά, διότι «χαράς τα πάντα πεπλήρωται, της Αναστάσεως την πείραν ειληφοτα»! Αυτήν την ελπίδα κι’ αυτή τη χαρά δε δοκιμάζετε και σεις σήμερα που γιορτάζουμε Πάσχα Κυρίου Πάσχα;
Αυτό το φως δε νοιώθετε να σας περιβάλλη αυτήν την κλητην και αγίαν ημέραν; Και μάλιστα εδώ, στη Βασιλίδα των πόλεων, που καλώς την διαλέξατε για τις πασχαλινές διακοπές σας.

Εδώ στο Φανάρι, όπου θα βεβαιωθήτε πειστικώτατα ότι ο Σταυρός και η Ανάστασις είναι οι δυο όψεις του ιδίου νομίσματος.

Στο Φανάρι, που είναι συγχρόνως μικρό και μεγάλο –τόσο μεγάλο που να χωρή όλη την οικουμένη, γιατί μέσα στην οικουμενικότητα ενυπάρχει η αγάπη και ο σεβασμός της διαφορετικότητος του αλλού, του συγγενούς και πλησίον μας, αλλά και του ξένου και μακρυνού. Του κάθε ανθρώπου.
Εδώ, αδελφοί μου, τίποτε δεν είναι ερείπιο, τίποτε δεν είναι χαμένο. Ο,τι αγιάστηκε από άσκηση και προσευχή, δεν είναι ποτέ νεκρό. Ο,τι είναι φτιαγμένο για τον Χριστό, δεν πεθαίνει. Ο,τι υπάρχει για τον Χριστό, δεν παγιδεύεται από τις πύλες του Άδου.

Μετρώντας τους τάφους, δεν μπορούμε να μετρήσουμε και τον αριθμό των νεκρών. Όσοι πεθαίνουν εν Χριστώ, μεταβαίνουν εκ του θανάτου εις την ζωήν. Ποιος ημπορεί να καταγράψη ποσοτικά την «ζωήν εν ταφώ»; Η Μητέρα όλων μας Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία ζη αιώνες τώρα ως μηδέν έχουσα και πάντα κατέχουσα.

Ποτέ στην ιστορία ένα μικρό στίγμα του γεωγραφικού χάρτη δεν νοηματοδοτησε τον παγκόσμιο πνευματικό χάρτη, όσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πάντοτε οι δια Χριστόν νεκροί κρίνουν με τη ζωντάνια τους όσους νομίζουν ότι είναι ζωντανοί. Ο χρόνος, η φθορά, τα χαλάσματα, δεν κατίσχυσαν ποτέ του Φαναρίου, διότι αυτό δεν μέτρησε ποτέ τη δύναμη του με τα μέτρα των δυνατών του κόσμου τούτου, με τα μέτρα των ισχυρών της γης.
Τέκνα φωτομορφα της Εκκλησίας, Καλώς ηλθετε στο Πατριαρχείο μας! Σ’αυτον τον τόπο της σιωπής, της καρτερίας, της υπομονής, της αδιάλειπτης προσευχής και της βεβαιότητας ότι ζη Κύριος και οι ζώντες εν Αυτώ. Ενώ άλλοι θρηνούν για τον θάνατο, εδώ τραγουδούμε για την Ανάσταση.

Δευτε, λοιπόν, λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός του αειφωτου Φαναρίου! Δευτε λάβετε θάρρος, όποιες κι’ αν είναι οι συνθήκες της ζωής σας! Δευτε λάβετε εμπιστοσύνη στην Εσταυρωμένη αγάπη και στην αναστημένη ελπίδα μας!

Και, επιστρέφοντες αυριον εις τα ίδια, κηρύξατε παντού, στεντορεία τη φωνή, ότι «ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται».