Σήμερα 15 Νοεμρίου 2009, στις 10.45 π.μ., στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Βελιγραδίου και αφού προηγουμένως κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, εκοιμήθη εν Κυρίω ο Αρχιεπίσκοπος Ιπεκίου, Μητροπολίτης Βελιγραδιου-Καρλοβικίου, Πατριάρχης Σερβίας κ.κ.Παύλος.
«Μεγάλη απώλεια για τον σερβικό λαό» χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς το θάνατο του Πατριάρχη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Παύλου.
«Ο επικεφαλής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είχε ταυτιστεί με τον σερβικό λαό και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στον χριστιανικό κόσμο» επισήμανε στη δήλωση του ο Τάντιτς.
Ο Παύλος γεννήθηκε το 1914 σε ένα χωριό της Σλαβονίας - σημερινή Κροατία- και σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και από του δύο γονείς.
Σπούδασε στη Θεολογική σχολή του Βελιγραδίου και το 1944 άρχισε να εργάζεται ως καθηγητής θρησκευτικών. Το 1946 έγινε μοναχός και το 1948 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος. Το 1954 μετέβη στην Αθήνα για μεταπτυχιακές σπουδές. Το 1957 διορίστηκε επίσκοπος Ράσκας και Πρίζρεν, αξίωμα που υπηρέτησε 33 χρόνια.
Την 1η Δεκεμβρίου του 1990 εξελέγη με μυστική ψηφοφορία, Πατριάρχης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και την επόμενη ημέρα ενθρονίστηκε στο μητροπολιτικό ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βελιγράδι.
Ο Πατριάρχης Παύλος ζούσε απλοϊκά και ποτέ δεν έχασε την επαφή του με το ποίμνιο. Η φράση του «να μείνουμε άνθρωποι για να μην ντρεπόμαστε ενώπιον των προγόνων μας και να μην ντρέπονται για εμάς οι απόγονοί μας» χαρακτήριζε την συμπεριφορά του στις δύσκολες στιγμές του πολέμου και του μίσους που κυριαρχούσε στο χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
«Μεγάλη απώλεια για τον σερβικό λαό» χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς το θάνατο του Πατριάρχη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Παύλου.
«Ο επικεφαλής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είχε ταυτιστεί με τον σερβικό λαό και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στον χριστιανικό κόσμο» επισήμανε στη δήλωση του ο Τάντιτς.
Ο Παύλος γεννήθηκε το 1914 σε ένα χωριό της Σλαβονίας - σημερινή Κροατία- και σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και από του δύο γονείς.
Σπούδασε στη Θεολογική σχολή του Βελιγραδίου και το 1944 άρχισε να εργάζεται ως καθηγητής θρησκευτικών. Το 1946 έγινε μοναχός και το 1948 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος. Το 1954 μετέβη στην Αθήνα για μεταπτυχιακές σπουδές. Το 1957 διορίστηκε επίσκοπος Ράσκας και Πρίζρεν, αξίωμα που υπηρέτησε 33 χρόνια.
Την 1η Δεκεμβρίου του 1990 εξελέγη με μυστική ψηφοφορία, Πατριάρχης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και την επόμενη ημέρα ενθρονίστηκε στο μητροπολιτικό ναό του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βελιγράδι.
Ο Πατριάρχης Παύλος ζούσε απλοϊκά και ποτέ δεν έχασε την επαφή του με το ποίμνιο. Η φράση του «να μείνουμε άνθρωποι για να μην ντρεπόμαστε ενώπιον των προγόνων μας και να μην ντρέπονται για εμάς οι απόγονοί μας» χαρακτήριζε την συμπεριφορά του στις δύσκολες στιγμές του πολέμου και του μίσους που κυριαρχούσε στο χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Ειναι η στιγμή που ο Μητροπολιτης Μαυροβουνίου κ.Αμφιλόχιος Ράντοβιτς ξεσπάει σε λυγμούς, οταν ενημερώνει τους πιστούς οτι ο Πατριάρχης μόλις εκοιμήθη!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου