Αντιφώνηση της Α.Θ.Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά την επίσημη υποδοχή Του στην Πάτρα 3-11-2008

Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών καὶ πάσης Ελλάδος καὶ λίαν αγαπητὲ αδελφὲ κ. Ιερώνυμε,
Ιερώτατε αδελφὲ αγιε Πατρών κ. Χρυσόστομε,
Εξοχώτατοι κύριοι Υπουργοί,
Ιερώτατοι Αδελφοί,
Εντιμότατε κύριε Δήμαρχε Πατρέων,
Αξιότιμοι κύριοι εκπρόσωποι των διαφόρων Αρχών,
Προσφιλη τέκνα εν Κυρίω,

«Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε• πάλιν ερώ, χαίρετε»! (Φιλ. 4: 4).

Μὲ πολλὴν συγκίνησιν καὶ χαρὰν ηλθομεν εις τὴν πόλιν του Πατρέως καὶ τοῦ Αγίου Ανδρέου απὸ τὴν Πόλιν του Κωνσταντίνου, κατόπιν ευγενοῦς προσκλήσεως της Θεοσώστου Μητροπόλεως Πατρών καὶ του Θεοφρουρήτου Δήμου Πατρέων, διὰ νὰ εορτάσωμεν ολοι μαζὶ τὴν συμπλήρωσιν ενὸς αιώνος απὸ τῆς θεμελιώσεως του περιλάμπρου καὶ μεγαλοπρεπούς Ναού του Πρωτοκλήτου, ο οποίος κοσμεί τὴν Αχαϊκὴν πρωτεύουσαν καὶ ολην τὴν Ελλάδα.

Η αγιωτάτη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως ιδρύθη υπὸ του Αποστόλου Ανδρέου καὶ ευρίσκεται, οπως καὶ σεις, ποὺ εχετε τὸ προνόμιον νὰ ζήτε εις τὸν τόπον του μαρτυρίου καὶ της ἐν Χριστώ τελειώσεώς του, υπὸ τὴν διαρκή σκέπην καὶ προστασίαν του. Τουτο μας ωθησε νὰ αφήσωμεν κατὰ μέρος αλλας πατριαρχικὰς υποχρεώσεις καὶ νὰ ελθωμεν πλησίον σας, νὰ ενώσωμεν τὴν φωνὴν καὶ τὴν καρδίαν μετὰ της ιδικής σας εις προσευχὴν μίαν, προσκυνηταὶ ευλαβείς της τιμίας κάρας καὶ του σταυρου του κοινού προστάτου μας.

Η αγομένη εκατοστὴ αμφιετηρὶς απὸ της θεμελιώσεως του νέου ιεροῦ Ναού του Πρωτοκλήτου μας δίδει, λοιπόν, τὴν καλὴν ευκαιρίαν νὰ ιδωμεν εκ του πλησίον τὰ προσφιλή πρόσωπά σας, νὰ χαρώμεν τὴν πνευματικήν, κοινωνικὴν καὶ πολιτιστικὴν πρόοδόν σας, νὰ θαυμάσωμεν τὴν αρχοντιὰν καὶ ευμορφίαν της πόλεώς σας, καὶ νὰ κομίσωμεν πρὸς τὸν ευσεβῆ αχαϊκὸν λαὸν τὴν αγάπην, τὴν ευλογίαν καὶ τὴν ευχὴν του καθ’ ημάς πανσέπτου Αποστολικού καὶ Πατριαρχικού Οἰκουμενικού Θρόνου, τὴν στοργὴν τῆς εσταυρωμένης Μητρὸς Εκκλησίας.

Παρὰ τὸ οτι απὸ του 1850 η Αχαΐα δὲν ανήκει πλέον εις τὸ κανονικὸν κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, φιλοστόργως παραχωρηθείσα εις τὴν δικαιοδοσίαν της τότε ανακηρυχθείσης Αυτοκεφάλου αγιωτάτης αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Ελλάδος, τούτο δὲν ηλλαξε τὸ παράπαν τὰ πρὸς υμᾶς καὶ πρὸς τοὺς λοιποὺς εν Ελλάδι ομογενείθς αγαθὰ καὶ φιλάδελφα αισθήματα του Θρόνου, ουτε ποτὲ εμείωσε τὸν πνευματικὸν σύνδεσμον της αγάπης καὶ τῆς ομοψυχίας. Εισθε οστούν εκ των οστέων μας καὶ σὰρξ εκ της σαρκός μας, καὶ γνωρίζομεν οτι καὶ σεις τὸ αυτὸ δι’ ημᾶς αισθάνεσθε, οπως αποδεικνύει, πρὸς τοις πολλοίς αλλοις, καὶ η διὰ τὸν παρόντα εορτασμὸν ευλαβὴς πρόσκλησις, τὴν οποίαν ευλαβώς μας απηυθύνατε. Ειμεθα πάντοτε αλλήλων μέλη, καὶ θὰ ειμεθα, μέχρις οτου ευρεθώμεν μαζὶ εις τὴν Βασιλείαν των Ουρανῶν!

Κύριε Δήμαρχε,

Σας εὐχαριστούμεν θερμότατα διὰ τὴν ωραίαν υποδοχὴν καὶ διὰ τοὺς ευγενεις λόγους της προσφωνήσεώς σας. Κάθε ευλογίαν ευχόμεθα παρὰ Θεού δι’ υμᾶς, διὰ τοὺς λίαν αγαπητοὺς δημότας σας καὶ διὰ τὴν πόλιν τῶν Πατρῶν, διὰ τὴν Αχαΐαν ολην. Ειρήνην εχετε, καὶ χάριν, καὶ χαράν, παρὰ Πατρὸς καὶ Υιοῦ καὶ Πνεύματος Αγίου. Αμήν!