Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Χριστούγεννα 2009


Χριστούγεννα σήμερα και σκέφτομαι: Με τη γιορτή αλλάζει το σκηνικό οχι ομως και η πραγματικότητα της ζωής.
Παρα τις ευχές και τα δώρα η αβεβαιότητα σταθεροποιείται στη ζωή μας. Η οικονομία της χώρας καταρρέει και μαζί μ’ αυτη οτι είχαμε υποθηκεύσει στον πολιτισμό της κατανάλωσης. Η Ελλάδα καταρρέει, δεν αντέχει αλλο τους ξέφρενους ρυθμούς της καταναλωτικής ευζωίας.
Τα Χριστούγεννα μας θυμίζουν ενα διαφορετικό τρόπο ζωής που κάποτε ηταν κυρίαρχος σ’ αυτόν τον τόπο.
Χριστούγεννα σήμερα και σκέφτομαι: Με τη γιορτή αλλάζει το σκηνικό οχι ομως και το νόημα της ζωής μας.
Τι να σημαίνει αυτή η γιορτή για τον κόσμο, για μένα για την καθ’ ημας Ανατολή…
Για άλλη μια φορά θα γεμίσουν οι εκκλησιές οι μικρές και οι μεγάλες και το ερωτημα θα παραμένει πάντα το ιδιο: Υποψιαζεται ο λαός του Θεού τι ακριβώς συντελείται μέσα στην εκκλησιά μακριά από τον εμπορικό και συναισθηματικό διάκοσμο της εορτής; Νοιώθει ο παπάς τι επίπεδο πολιτισμού εκπροσωπεί και ποια πρόταση ζωής διαδηλώνει; Μπορεί ο πιστός σήμερα να συλλαβίσει τη γλώσσα του βυζαντινού τυπικού; Ποίηση εκπαγλη, μουσική καθαρτικη των αισθήσεων, δραματουργία αρχαιοελληνική. Και όλα αυτά μαζί μια πρόκληση για την εμπειρική αναζήτηση της α-λήθειας, για μια πρόγευση της ζωής που δεν πεθαίνει.
Τη γεύση αυτής της ζωής θα πάρουμε στον γιορτινό ορθρο και στο πιο απομακρυσμένο ορθόδοξο εκκλησάκι μέσα από μια ποίηση αποκαλυπτική, που διψάει για ζωή:

Ο αχώρητος παντί, πως εχωρήθη εν γαστρί;
ο εν κόλποις του Πατρός, πως εν αγκάλαις της Μητρός,
πάντως ως οιδεν ως ηθέλησε καὶ ως, ηυδόκησεν,
ασαρκος γὰρ ων, εσαρκώθη εκών,
καὶ γέγονεν ο Ων, ο ουκ ην δι' ημας,
καὶ μὴ εκστὰς της φύσεως, μετέσχε του ημετέρου φυράματος.
Διπλους ετέχθη, Χριστὸς τὸν ανω, κόσμον θέλων αναπληρωσαι.

Σήμερα εμείς οι ελληνες καταλαβαίνουμε ποια πρόταση ζωής κουβαλάμε μεσα από την ορθόδοξη παράδοσή μας; Εχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος αυτής της πρότασης και τον ρόλο που μπορούμε να διαδραματίσουμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία;
Και από την άλλη πλευρά η Εκκλησία μας αντιλαμβάνεται ότι με την συγκλονιστική αυτή πράξη-τυπικό νοηματοδοτεί την ανθρώπινη υπαρξη και παρεμβαίνει στο πολιτιστικό αδιέξοδο το σημερινό;
Αδυσώπητα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση…

2 σχόλια:

Anastasios είπε...

Με την ευκαιρία των Αγίων Εορτών του Δωδεκαημέρου, εύχομαι εγκαρδίως το Φως που πηγάζει από το Άγιο Σπήλαιο της Βηθλεέμ να θερμαίνει πάντοτε τις ψυχές και να φωτίζει το δρόμο της ζωής μας, έτσι ώστε να πορευόμαστε την οδό του καθήκοντος και της αρετής, που οδηγεί κατευθείαν στην αγκαλιά του Κυρίου και Σωτήρα μας εν σαρκί φανερωθέντος Ιησού Χριστού.

Με την εν Χριστώ αγάπη

http://kenton.harrowobserver.co.uk/2009/12/new-greek-church---first-in-uk.html

apousia είπε...

Χρόνια πολλά κι ευλογημένα!

Αγάπη κι ευχές σε όλους σας..