Κυριακή 10 Αυγούστου 2008

Ευλαβικό προσκύνημα στα Κατούνια της Λίμνης

Κάθε καλοκαίρι - πάνω από μια δεκαετία τώρα - χάριτι Θεού ξεμακραίνω από την ταραχή και τη ζάλη της πολιτείας και βρίσκω καταφύγιο σ’ ένα ευλογημένο τόπο, που είναι στολισμένος από το Θεό με ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη: Τη Β.Εύβοια(Αγ.Αννα-Λίμνη-Ροβιές).


Φύση ημερη, πλούσια, πευκόφυτη, σεμνή, αγιασμένη… Θάλασσα λαμπερη, γαλανή, ηρεμη και αφρισμένη, με τη μοσχοβολιά της να φθάνει μεχρι επάνω στα βουνά.


Μια ομορφια η οποία σε βεβαιώνει ότι κατι άλλο κρύβει μέσα της, κάποιο μυστήριο που δίνει στον ανθρωπο ανάπαυση, ορεξη για ζωή, μακαριότητα ανείπωτη…


Μια ομορφιά μοναδική, που λίγοι παίρνουν μυρωδιά και πιάνουν το μυστήριο και παίρνουν τις αποφάσεις τους και λυτρώνονται.


Ανάμεσα σ’αυτούς τους λίγους, τους ξεχωριστούς ανθρώπους που ενοιωσαν ότι «η Ελλάδα είναι πνεύμα-ακόμη- και στα υλικά της» (Φώτης Κόντογλου), που γοητεύτηκε από την Ευβοική γη και την επέλεξε για δεύτερη πατρίδα του, είναι ο Βρετανός Φίλιππος Σέρραρντ, μεγάλος διανοούμενος, συγγραφέας, Χριστιανός Ορθόδοξος και φιλλέληνας.


Στο μνήμα του Φίλιππου ευλαβικό προσκύνημα


Ο Φίλιππος, όπως τον αποκαλούσαν, από το 1976 και μεχρι το θάνατο του(1995) εζησε σε μια απομονωμένη αγροικία στα Κατούνια της Λίμνης, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τηλέφωνο.

Οφείλω να ομολογήσω ότι μέχρι προ τινος δεν γνώριζα τίποτε για την παρουσία αυτού του ανθρώπου σ’ ένα μέρος που το αγαπούσα και το επισκεπτομουν συχνά.

Όμως η εξαιρετική φυσική ομορφιά σαν να προμήνυε το πνευματικό κάλλος που ηταν προσεκτικά κρυμμένο στα Κατούνια της Λίμνης και συγκεκριμένα στην ομορφη, απλή πέτρινη αγροικία του Φίλιππα.

Αυτό το κάλλος του πνεύματος αναζήτησα φέτος ( Κυριακή 13 Ιουλίου ) στα Κατούνια, όταν μετα από πληροφορίες, βρέθηκα με μια παρέα να περνάω την μεγάλη σιδερένια εξώπορτα του αγροκτήματος.

Ηθελα να προσκυνήσω τον ιερό τόπο οπου εζησε και ασκήτεψε και βίωσε την Ορθόδοξη Θεολογία ο Φίλιππος Σέρραρντ.


Διασχίσαμε ένα πανέμορφο πευκόφυτο δάσος, ανηφορήσαμε στη πλαγιά και αντικρύσαμε μια παλια πέτρινη οικία, κτισμένη ψηλά σαν αετοφωλιά.


Ένα ρίγος διαπερνούσε την υπαρξη μου στη ιδέα ότι θα αντίκρυζα εντός ολίγου την σύντροφο και συνοδοιπόρο του Φίλιππου στην αναζήτηση της α-λήθειας, την κ.Διονυσία.


- κ.Διονυσία, κ.Διονυσία, αρχισα να φωνάζω.

- Ερχομαι… απεκρίθη μια φωνή…από το κάτω μέρος της πλαγιάς…


Ηταν η κ.Διονυσία, η σύζυγος του Φίλιππου, Βρετανίδα και αυτή, διανοούμενη, μεταφράστρια και εκδότρια. Κρατουσε λίγες ντομάτες και μερικά κολοκύθια… Ερχότανε από τον κήπο… Ηταν μια γλυκειά παρουσία!


Συστηθήκαμε. Της εξηγήσαμε τον λόγο της επίσκεψης μας.Μας υποδέχθηκε με αγάπη και καλωσύνη…με απλότητα και φυσικότητα…


Καθήσαμε στον εξώστη που ειχε μια μαγευτική και επιβλητική θέα προς τον ευβοικό κόλπο.Ρουφούσαμε τα λόγια της σαν σφουγγάρι…Μας ειπε πολλά για τον Φίλιππο, για την ζωή της στην Ελλάδα, για τους αγαπημένους φίλους της, για τις εκδόσεις της, για το κτήμα, το εκκλησάκι που εχτισε ο Φίλιππος χωρίς τη χρήση τσιμέντου, την οικολογία…


Καθ' οδόν προς το εκκλησάκι της Αγ.Σκέπης

Ευχάριστη εκπληξη ηταν για μας η ανεση με την οποία η οικοδέσποινα εκανε τις παρατηρήσεις της στην εικονογραφία του Ναού της Αγ.Σκέπης, τον οποίο επισκεφθήκαμε αμέσως μετά.

Μας μίλησε για τους αγαπημένους του Αγίους (Μαξιμο Ομολογητή, Συμεών Νεό Θεολόγο, Γρηγόριο Παλαμά, Καπαδόκες) για την συμμετοχή της φύσης στον αγιότητα των Αγίων, και μας τόνισε το γεγονός ότι ο Φίλιππος δεν χρησιμοποίησε καθόλου τσιμέντο αφού μια Εκκλησία «χτίζεται και δεν χύνεται».

Αυτή εξ αλλου είναι και η θέση του Αρχιτέκτονα που επέβλεψε την μελέτη, του γνωστού μεταφραστή των εργων του π.Φεωργίου Φλοροφκυ κ.Ιωσήφ Ροιλίδη.

Συνέχεια στη συζήτηση μας δώσαμε μερικές μέρες αργότερα, στο εξοχικό κέντρο του Ιωάννου, συντροφιά με τον π.Ευάγγελο εξ Αθηνών, παλαιό γνώριμο της κ.Διονυσίας.

Ηταν μια συνάντηση αποκαλυπτική!

Μάθαμε περισσότερα και από πρώτο χέρι για τον Φίλιππο, τον ανθρωπο που με τον σεβασμό του στην ιερότητα της κτίσης, τη λογοτεχνία του και τη Θεολογία του βοήθησε τα μέγιστα-από τη δεκαετία του ΄60 και μέχρι και σήμερα!!!-ώστε να απαγκιστρωθεί η ελλαδική εκκλησία από ένα στείρο ηθικισμό και ακρατο νομικισμό.



Πολλές ευχαριστίες στην κ.Διονυσία για την φιλοξενία της και την αγάπη της, μα κυρίως και προ παντός για το σπουδαίο εκδοτικό της εργο, με το οποίο συνεχίζει το αφυπνιστικό εργο του συζύγου της σε καιρούς χαλεπούς.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αφού σας αφήσω ένα -από καρδιάς- ''ευχαριστώ'',γιατί συνοδοιπόρησα κι εγώ με τα μάτια και το νου σ'αυτόν τον πανέμορφο πράγματι τόπο,να σας ρωτήσω αν θα μπορούσα να βρω κάποιο βιβλίο του στην Αποστολική Διακονία.

Και πάλι ευχαριστώ.
Να είστε πάντα γερός!

Την ευλογία σας!

Μαρίνα

Ιωάννης Νικόπουλος είπε...

Ευχαριστώ Μαρίνα για τις ευχές σας και το ενδιαφέρον σας...Το νέο βιβλίο του Φίλιππου Σέρραρντ εχει το τίτλο: "Θάνατος και Ανάσταση της ιερής κοσμολογίας", απο τις εκδόσεις "εν πλώ" και θα το βρείτε στην Αποστολική Διακονία."Ο βιασμός του ανθρώπου και της Φύσεως" καθώς και "Το Ιερό στη Ζωή και την Τέχνη", ειναι απο τα βιβλία που θα πρέπει να διαβαστούν...
Καλή Παναγιά!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ χαίρομαι, π. Ιωάννη... Όμορφο άρθρο, και μεταδίδει στον αναγνώστη αυτή την εσωτερική γαλήνη που βιώσατε στο χώρο, έτσι σεμνά και ταπεινά, χωρίς μεγάλα ή παραπανίσια λόγια.
Με ταξιδέψατε κι εμένα μαζί. Ευχαριστίες.

Κυριάκος Τζουραμάνης είπε...

π.Ιωάννη μήπως γνωρίζετε εάν το εκκλησάκι και το σπίτι του μακαριστού Φιλίππου διασώθηκε μετά την τελευταία φωτιά;