Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008

Αυτη ειναι η μοίρα των θνητών


...ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ που δεν τιθασσεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ' εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρη την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη...(Απο το πρωτοχρονιατικο μήνυμα του Αχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ.Χριστοδούλου)

6 σχόλια:

Spyros Vlahos είπε...

Γιάννη
μ' αρέσει που είσαι cyber priest
Υπάρχουν πράγματα για συζήτηση αλλά δεν υπάρχει η διάθεση να φτάσουμε μέχρι το κόκκαλο,
Κανένας μας δεν έχει δίκιο αλλά εσύ το παίρνεις σαν prim
Τι να συζητάμε τώρα; Πόση πίστη έχει ο αρχιεπίσκοπος;
Γιατί, όμως, έτσι;

Ιωάννης Νικόπουλος είπε...

Σπύρο,
μπορούμε να φτάσουμε μεχρι το κόκαλο σε θέματα που αφορούν στον εαυτό μας, στο "εγώ" μας,στην ταυτότητα μας, στις υπαρξιακές μας σχέσεις...εξαρτάται καθαρά απο μας και απο κανέναν αλλον!!!
Δεν συζητώ για την "πίστη" του Μακαριωτάτου-αυτά τα ξέρει μόνο ο Θεός-αλλά με ενδιαφέρει η θεολογία η η φιλοσοφία της Αλήθειας(οπως θα ελεγε ο μακαριστός π.Ιουστίνος Πόποβιτς), οταν μάλιστα εκφέρεται απο εναν δοκιμαζόμενο....Αρχιεπίσκοπο....
Ευχές πολλές!

π.Πέτρος είπε...

πάτερ Ιωάννη συγχαρητήρια για το όμορφο απο όλες τις απόψεις blog.
Όσο αφορά τους θνητούς οι θνητοί είναι αθάνατοι οπότε ποιό το πρόβλημα?

Ιωάννης Νικόπουλος είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια oce Pero....Χρόνια πολλά και καλή χρονιά να εχουμε!
Οι θνητοί δεν ειναι αθάνατοι γιατί δεν ειναι θεοί...Μπορούν ομως να νικήσουν το θάνατο,την κτιστότητα, τη φθορά, το μηδέν, εάν ενωθούν μ'Αυτόν που δεν πεθαίνει,με το Ακτιστο, με τη Ζωή, μ'Αυτόν που δημιούργησε τα πάντα....Ειναι θέμα σχέσεως...svihjami se sto se ne predajes!!!Puno pozdrava svima!!!

Spyros Vlahos είπε...

Γιάννη
ο Αρανίτσης (νεοορθοδοξίζων) είπε ότι ο θεός είναι έρωτας.
Από την άλλη μεριά μας έχει πάρει παραμάζωμα ο δυτικός πολιτισμός και ψάχνουμε σε έννοιες να φυλάκίσουμε αυτό που ήταν παλιά αυτονόητο.
Δεν είμαστε καλά με τη Φύση; Τι θέλαμε τον καταναλωτισμό;
Στην καθημερνότητά σου σε γλυτώνουν οι ιδέες;
Ήμουν παλιά Κνίτης κι αποφάσισα ότι το λεξιλόγιο ήταν φτωχό κι επαναλαμβαν΄΄ομενο. Ισχύει το ίδιο για το Χριστιανισμό;
Μήπως έχεις δεθεί σε κάποιες λέξεις που φυλακίζουν τις έννοιες;
Σπύρος
Δεν είμαι εριστικός, θέλω να μάθω

Ιωάννης Νικόπουλος είπε...

Αγαπητέ Σπυρο,
Θίγεις πολλά θέματα μαζί και είναι δύσκολο να απαντήσω σε όλα.
Σωστά τα λές όμως πρέπει να συννενοηθούμε, μας χρειάζονται οι λέξεις και οι εννοιες.
Πάντως προσπαθώ να αποφύγω αυτό που και σένα ενοχλεί: Το ιδεολόγημα και την νομικιστικη εκδοχή της αλήθειας, γι’αυτό και μιλάω για προσωπική εμπειρία και σχέση, για κοινοτική ζωή….