Σάββατο 25 Μαΐου 2019

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ


Του π.Ιωαννη Νικοπουλου
Είναι καταμεσήμερο και λίγο έξω από την πόλη της Σαμάρειας Συχάρ, στο πηγάδι του Ιακώβ, ο Κύριος κάθεται να ξεκουραστεί. Ο τόπος έρημος, μα κάποια Σαμαρείτισσα πλησιάζει με τη στάμνα της για να πάρει νερό. Καθώς την βλέπει ο Κύριος, της λέει: «Δως μου να πιω». Η γυναίκα απορεί: «Πώς εσύ τολμάς και ζητάς νερά από μένα, μια Σαμαρείτισσα;». Και ο Χριστός της αποκρίνεται: «Εάν γνώριζες τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος και ποιος σου ζητά νερό, εσύ θα του ζητούσες και θα σου έδινε νερό που δεν στερεύει ποτέ». Η γυναίκα δεν κατάλαβε και ρωτάει: «Κύριε, ούτε στάμνα έχεις και το πηγάδι είναι βαθύ· από πού λοιπόν έχεις το αστείρευτο νερό;». Και ο Χριστός της απαντά: «Καθένας που πίνει από το νερό αυτό του πηγαδιού, θα διψάσει πάλι.Εκείνος όμως που θα πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ, δεν θα διψάσει ποτέ, αλλά θα αναβλύζει από την ψυχή του αστείρευτο νερό για να του χαρίζει ζωή αιώνια». Κύριε, δως μου το νερό αυτό, παρακαλεί έκπληκτη η γυναίκα, για να μη διψώ ποτέ. 
Ο Χριστος μεσα απο αυτον τον λογο-διαλογο προσπαθει να δημιουργησει τις προυποθεσεις εκεινες, ωστε η ιδια να πει "θελω την αληθεια", η "Ποιος ειναι η Αληθεια;" Ο Κυριος μας προσπαθει να της δωσει θαρρος...Ζηταει κατι απο αυτην, για να μπορεσει και αυτη στη συνεχεια να ζητησει κατι απο Αυτον. "Δωσε μου νερο να πιω". Ο Χριστος ανοιγει διαυλο επικοινωνιας:-Θελει δε να της δωσει την αισθηση οτι αξιζει...οτι κατι καλο μπορει να κανει!!! 
Για να μπορεσει ο ανθρωπος να βρει την αληθεια, να κερδισει τη σωτηρια του, να αλλαξει σελιδα στη ζωη του, πρεπει να μην χασει την ελπιδα του!!! Να νοιωθει οτι αξιζει για την Αληθεια, αξιζει για τη σωτηρια, αξιζει για τον παραδεισο... Αυτην την ελπιδα την δημιουργει ο Χριστος με το να της ζητησει κατι! Αφου μπορω να δωσω κατι, να προσφερω κατι, να δωσω λιγη αγαπη...αρα εχω αξια.  Γι΄αυτο εαν θελουμε να βοηθησουμε εναν ανθρωπο ξεπεσμενο πνευματικα, -Δωστε του ελπιδα...-Να πιστεψει οτι κατι καλο μπορει να κανει, κατι καλο εχει μεσα του, καποια αξια εχει μεσα του, κατι ομορφο εχει ο ανθρωπος μεσα του....που πρεπει να ενεργοποιησει!!! -Δεν βοηθαμε-σωζουμε τον ανθρωπο,εαν του βγαζουμε διαρκως το κακο που εχει μεσα του. Πρεπει να του φανερωνουμε και τι καλο εχει μεσα του, να πατησει πανω σ΄αυτο και να κανει το αλμα για κατι καλυτερο... 
Προφανως μεσα της η σαμαρειτιδα θα αναρωτηθηκε: Τι μου ζηταει;.......Που να ηξερε....Μου ζηταει ο Χριστος να του δωσω λιγο νερακι, λιγη αγαπη, γιατι πιστευει οτι εχω κατι μεσα μου, λιγη ευγενεια, λιγη αγαπη, μια ομορφια....αλλα που να ηξερε τη ζωη μου... Τη γνωριζε, λοιπον, τη ζωη της ο Χριστος και για αυτο της λεει: «Πήγαινε και φέρε εδώ και τον άνδρα σου». «Δεν έχω άνδρα», απαντά εκείνη. Κι ο παντογνώστης Κύριος της αποκαλύπτει όλη της τη ζωή: «Αλήθεια είπες. Πέντε άνδρες έχεις πάρει κι αυτός που τώρα έχεις δεν είναι άνδρας σου». 
Και αφου γινεται ολος αυτος ο διαλογος, τελικα ο Χριστος βγαζει τον ποθο που ειχε στην καρδια της για τον Χριστο, για την Αληθεια, μια εσωτερικη δυναμη που ηταν διεστραμενη, πειραγμενη και που την εριχνε στην αμαρτια..... Η γυναίκα σαστίζει:«Κύριε, καταλαβαίνω ότι είσαι προφήτης. Πες μου, πού πρέπει να προσκυνούμε τον Θεό, στο βουνό μας Γαριζείν ή στα Ιεροσόλυμα;». Και ο Κύριος απαντά: «Σε λίγο καιρό ούτε μόνο στο Γαριζείν ούτε μόνο στα Ιεροσόλυμα θα λατρεύετε τον Θεό. Ο Θεός είναι πνεύμα, κι όσοι Τον λατρεύουν, πρέπει να Τον προσκυνούν με αφοσίωση και επίγνωση». Λέει σ’ αυτόν η γυναίκα: «Γνωρίζω ότι έρχεται ο Μεσσίας. Όταν έλθει εκείνος, θα μας τα διδάξει όλα». -Εγώ είμαι ο Μεσσίας! Απαντά ο Κύριος.Η γυναίκα τότε ενθουσιασμένη άφησε τη στάμνα της εκεί, έφυγε στην πόλη και άρχισε να φωνάζει: «Ελάτε να δείτε έναν άνθρωπο που μου είπε όλα όσα έκανα. Μήπως είναι αυτός ο Χριστός;». Και οι Σαμαρείτες άρχισαν να έρχονται προς το πηγάδι, να δουν τον Κύριο σαν τα διψασμένα ελάφια προς την πηγή.Της αποκαλυπτεται λοιπον η Αληθεια, ο Μεσσιας τον οποιο ζητουσε.... Και τοτε τι κανει; Τα παραταει ολα και γινεται η Αγια Φωτεινη!!!
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ: Σε μας αγαπητοι μου αποκαλυφθηκε η "Αληθεια;" -Αν ειχαμετην αποκαλυψη του Χριστου....-Αν ειχαμε προσωπικη σχεση μαζι Του...-Τοτε θα ειχαμε βρει την πληροτητα της ζωης.....θα ειμασταν γεματοι.....-Τοτε θα ειμασταν ανικανοι να αμαρτησουμε.....Δεν μας αποκαλυφθηκε και γι΄αυτο αμαρτανουμε... Οταν ο ανθρωπος δεν εχει συναντησει την Αληθεια, δεν του εχει αποκαλυφθει η αληθεια, τοτε ο ποθος του, η εφεση του, η ψυχη του προσανατολιζεται σε υποκαταστατα της Αληθειας, σε ψευτικες και αμαρτωλες καταστασεις....
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ,
Για να μπορεσει ο Θεος να δουλεψει μαζι μας πρεπει να του δωσουμε τις προυποθεσεις:
-Την διαθεση μας, το ενδιαφερον μας...την αναζητηση μας....
-Να θυσιασουμε τον εαυτο μας....το θελημα μας......το εγω μας.....τις αμαρτιες μας...
-Και να παραδωθουμε στον Κυριο, οπως εκανε η Αγια Φωτεινη. Αμην!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια: