ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΩ ΑΓΥΙΑ

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, βαθειά κατάνυξη και μεγάλη συγκίνηση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής η περιφορά του Επιταφίου στην Εξω Αγυιά.

 Ο πιστός λαός της Αγυιάς και της ευρύτερης περιοχής, κατά χιλιάδες, ακολούθησε την τελείωση του Θείου Δράματος με τη σταύρωση και την Ταφή του Κυρίου. Η παρουσία του τεράστιου πλήθους των χριστιανών απέδειξε την ιδιαίτερη ευλάβειά τους.

 Από το πρωί της Αγίας και Μεγάλης Παρασκευής οι πιστοί κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό  μας. Μετά τη θεία ακολουθία και την αποκαθήλωση που έλαβε χώρα σε εξαιρετικά κατανυκτικό κλίμα, οι καμπάνες  ηχούσαν πένθιμα, καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Το απόγευμα οι Χριστιανοί, ιδίως οικογένειες και νέοι ανθρωποι, ξαναγεμισαν ασφυκτικά τον Ναό  μας. Ειδικότερα, μισή με μία ώρα πριν την περιφορά του Επιταφίου μας γινόταν παντού  το αδιαχώρητο.

 Οι υπέροχοι ύμνοι της Μεγάλης Παρασκευής «ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ», «Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ» και οι υπόλοιποι γέμισαν τις ψυχές των Χριστιανών.

Αποτελούν κορυφαία επιτεύγματα ποίησης, εκκλησιαστικής μουσικής αλλά και μυστικής ανατολικής ορθόδοξης θεολογίας. Είναι μεγάλη τιμή για τη γλώσσα μας να έχει δανείσει τους ανεξάντλητους λεκτικούς θησαυρούς της, για να διατυπωθεί ο θρήνος αλλά και η ελπίδα του “πεπτωκότος” ανθρώπου μπροστά στο ανεξήγητο μυστήριο του θανάτου και μάλιστα του ίδιου του Θεού. 

Το βράδυ μετά την ακολουθία έγινε η περιφορά του επιταφίου στους δρόμους της ενορίας μεσα σε ένα ειδυλιακό ανοιξιάτικο περιβάλλον.

Αγόρια κρατούσαν τα Εξαπτέρυγα, τα Φανάρια, τα Λαμπαδάρια, τα Θυμιατά και  κορίτσια-μυροφόρες τα πανεράκια τους κοντά στον Επιτάφιο, σύμφωνα και με το «΄Αφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με» .Ο Ιερέας με τα Ιερά άμφια και το Ευαγγέλιο εδινε μια μεγαλοπρέπεια στην πομπή.

Ο λαός είτε ακολουθώντας σχηματίζοντας ένα ανθρώπινο ποτάμι ενός χιλιομέτρου με τα αναμμένα κεράκια, είτε περιμένοντας κάπου, είτε ανοίγοντας το σπίτι με το θυμίαμα και το κεράκι, διαδήλωσε την πίστη του και την ευλαβειά του.

Φθάνοντας στον Ιερό Ναό, η κεντρική πόρτα του Ναού ήταν κλεισμένη. Ακολούθησε στιχομυθία μεταξύ του π.Ιωάννη (έξω απ’ το Ναό) και κάποιου άλλου (μέσα στο Ναό), λέγοντας τα του ψαλμού του Δαβίδ:

«Άρατε πύλας οι άρχοντες υμών και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξης!» «Και τις εστιν ούτος ο βασιλεύς της δόξης;»

«Κύριος των δυνάμεων, Κύριος κραταιός και δυνατός, ούτος εστίν ο Βασιλεύς της δόξης!».

Το Μέγα Σάββατο το πρωί μαζί με την ακολουθία του εσπερινού τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Έγινε η πρώτη Ανάσταση και ο π.Ιωάννης ψάλλοντας το: «Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην…»  ερανε με ροδοπέταλα όλο το Ναό, σκορπώντας ριγη συγκινήσεως σε ολους τους πιστούς.

 Το βράδυ στις 11 πριν τα μεσάνυχτα, χτύπησαν οι καμπάνες, άρχισε η ακολουθία και με το:

«Δεύτε λάβετε φως, εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον αναστάντα εκ νεκρών», ο π.Ιωάννης σηκωσε ψηλά τη λαμπάδα του με το Άγιο Φως και το μετέδωσε στον λαό του Θεού.  Στη συνέχεια όλοι  εξήλθαν στην αυλή του Ναού, όπου έγινε η τελετή της Αναστάσεως του Κυρίου. Όλοι έψαλλαν το «Χριστός ανέστη…», οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα, άλλοι τσούγκριζαν τα αβγά, και όλοι ασπάζονταν ο ένας τον άλλο με χαρά και ενθουσιασμό. Ακολούθησε ο όρθρος της Αναστάσεως και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία, κατά την οποία παρέμειναν πάρα πολλοί πιστοί, οι οποίοι όλοι στο τέλος κοινώνησαν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.