Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Δε βαριέσαι αδερφέ


Κάποιο παράθυρο έχει φως,κάποιον τον τρώει ο πυρετός
μας φεύγει βήμα-βήμα.Κάποιο καράβι στ' ανοιχτά
με χίλια Βάσανα βαστά,να μην το πιεί το κύμα.

Και μεις οι τρεις στον καφενέ,τσιγάρο πρέφα και καφέ,
βρε δε Βαριέσαι, αδερφέ.

Κάποιος στην άκρη του γκρεμού,κοιτάει το τέλος του ουρανού,
μονάχος του πεθαίνει.Κάποιος στη μάχη πολεμά,
η σφαίρα δίπλα μας περνά,στα στήθια του πηγαίνει.

Και μεις οι άλλοι μα το ναι,κάνουμε πάρτυ ρεφενέ,
βρε, δε βαριέσαι αδερφέ.

Έξω αστράφτει και βροντά κι ένας διαβάτης περπατά,
χαμένος μες στη μπόρα.Κάπου δε θα ' χουνε ψωμί,
κάπου πεινάει ένα παιδί και κλαίει αυτή την ώρα.

Και μεις χορτάτοι, μα το ναί,κάνουμε γλέντια ρεφενέ,
βρε, δε βαριέσαι αδερφέ.

Αχ πόσοι απόψε ξαγρυπνούν,σαν κολασμένοι τριγυρνούν
και κλαίνε και πονάνε.Στάσου και σκέψου μια στιγμή,
πόσοι σκοτώνονται στη γη την ωρα που μιλάμε.

Και μεις οι τρείς στον καφενέ,τσιγάρο πρέφα και καφέ,
βρε δε βαριέσαι αδερφέ.
(Στίχοι Σ.Τσώτου
Μουσική Κώστας Χατζής)

2 σχόλια:

apousia είπε...

Θυμάμαι από ένα παιδικό βιβλίο,διηγούνταν στην ελεφαντίνα κάποια σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζαν αρκετά ζώα του δάσους.
Κι εκείνη αφού έμεινε για λίγο σκεφτική,απάντησε ''τα ελεφαντάκια μου να'ναι καλά''...

(Άδικη για τα κάθε είδους συμπαθή τετράποδα η αναφορά,μα όλο και πιο επίκαιρο το μήνυμα που θέλει να δώσει..''

Anastasios είπε...

Ο Χατζής έχει ασκηθεί στο να προκαλεί τον καλοβολεμένο εαυτό μας. Πολλές φορές μας χρειάζεται...