Καλή Σαρακοστή ευχομαι σε ολους τους φίλους της "Μαθητείας"!Το πέταγμα των χαρταετών και ο ερχομός της ανοιξης συνδέονται με τη Σαρακοστή. Πως;Θα αφήσουμε τον π.Κάλλιστο Γουέαρ να μας το πεί :
"Στην Ελλάδα η πρώτη μέρα της Σαρακοστής....ειναι η πρώτη γιορτή του ετους στην υπαιθρο. Οι οικογένειες βγαίνουν στη εξοχή, ανεβαίνουν σε λόφους και πετούν χαρταετούς". Ετσι η Ορθόδοξη Παράδοση μας "μας ενθαρρύνει να συνδέσουμε τη Σαρακοστή με τον φρέσκο αέρα, με τον ανεμο που πνέει στους λόφους, με τον ερχομό της ανοιξης.
Η Σαρακοστή ειναι η εποχή του πετάγματος των αετών-μια περίοδος περιπέτειας, εξερεύνησης, φρέσκων πρωτοβουλιών, νέας ελπίδας".
Γι΄αυτό και δεν ειναι σύμπτωση το γεγονός οτι "η περίοδος της Σαρακοστής δεν τοποθετείται στο φθινόπωρο οπου τα φύλλα πέφτουν και οι μέρες γίνονται μικρότερες, ουτε στα μέσα του χειμώνα, οταν τα δέντρα ειναι γυμνά και τα νερά παγωμένα, αλλά την ανοιξη, οταν σπάζει ο πάγος και η ζωή εμφανίζεται ξανά παντού"(Μεγάλη Τεσσαρακοστή και καταναλωτική κοινωνία, στο "Ζωντανή Ορθοδοξία στον σύγχρονο κόσμο", σ.σ.91-92, εκδ.Εστία, 2001) .
Η σύνδεση αυτή ανάμεσα στη Σαρακοστή και την ανοιξη, φαίνεται στα λειτουργικά κείμενα: "Ανέτειλεν το εαρ της νηστείας και το ανθος της μετανοίας, αγνίσωμεν ουν εαυτούς αδελφοί, απο παντός μολυσμού, τω Φωτοδότη ψάλλοντες, είπωμεν. Δόξα σοι μόνε φιλάνθρωπε"(Στιχηρό Εσπερινού, Τετάρτη της Τυροφάγου).
Απο το βιβλίο της Τζέλης Χατζηδημητρίου
"39 καφενεία και ενα κουρείο", φωτ. 35, Πανεπ. εκδοσεις κρήτης, Ηράκλειο 2001)
Η περίοδος της Σαρακοστής ειναι δηλαδή περίοδος χαράς και οχι μελαγχολίας. Η νηστεία ειναι μια πνευματική ανοιξη, η μετάνοια ενα λουλούδι και ο Χριστός ο "Φωτόδότης". Η δε λύπη που αισθανόμαστε, αυτή τη περιοδο, ειναι και λέγεται "χαρμολύπη": Θλίψη αφ΄ενός για τη κατρακύλα της ζωής μου και χαρά αφ΄ετέρου για την Θεία συγνώμη και την επιστρφή στο πατρικό σπίτι.
Η ανοιξη της Σαρακοστής, ειναι μια εποχή που με το ελεος του Θεού, η παγωμένη μας καρδούλα ζεσταίνεται και ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας στη σχέση μας με το Θεό και τον συνάνθρωπο.
"Στην Ελλάδα η πρώτη μέρα της Σαρακοστής....ειναι η πρώτη γιορτή του ετους στην υπαιθρο. Οι οικογένειες βγαίνουν στη εξοχή, ανεβαίνουν σε λόφους και πετούν χαρταετούς". Ετσι η Ορθόδοξη Παράδοση μας "μας ενθαρρύνει να συνδέσουμε τη Σαρακοστή με τον φρέσκο αέρα, με τον ανεμο που πνέει στους λόφους, με τον ερχομό της ανοιξης.
Η Σαρακοστή ειναι η εποχή του πετάγματος των αετών-μια περίοδος περιπέτειας, εξερεύνησης, φρέσκων πρωτοβουλιών, νέας ελπίδας".
Γι΄αυτό και δεν ειναι σύμπτωση το γεγονός οτι "η περίοδος της Σαρακοστής δεν τοποθετείται στο φθινόπωρο οπου τα φύλλα πέφτουν και οι μέρες γίνονται μικρότερες, ουτε στα μέσα του χειμώνα, οταν τα δέντρα ειναι γυμνά και τα νερά παγωμένα, αλλά την ανοιξη, οταν σπάζει ο πάγος και η ζωή εμφανίζεται ξανά παντού"(Μεγάλη Τεσσαρακοστή και καταναλωτική κοινωνία, στο "Ζωντανή Ορθοδοξία στον σύγχρονο κόσμο", σ.σ.91-92, εκδ.Εστία, 2001) .
Η σύνδεση αυτή ανάμεσα στη Σαρακοστή και την ανοιξη, φαίνεται στα λειτουργικά κείμενα: "Ανέτειλεν το εαρ της νηστείας και το ανθος της μετανοίας, αγνίσωμεν ουν εαυτούς αδελφοί, απο παντός μολυσμού, τω Φωτοδότη ψάλλοντες, είπωμεν. Δόξα σοι μόνε φιλάνθρωπε"(Στιχηρό Εσπερινού, Τετάρτη της Τυροφάγου).
Απο το βιβλίο της Τζέλης Χατζηδημητρίου"39 καφενεία και ενα κουρείο", φωτ. 35, Πανεπ. εκδοσεις κρήτης, Ηράκλειο 2001)
Η ανοιξη της Σαρακοστής, ειναι μια εποχή που με το ελεος του Θεού, η παγωμένη μας καρδούλα ζεσταίνεται και ξαναβρίσκουμε τον εαυτό μας στη σχέση μας με το Θεό και τον συνάνθρωπο.
.jpg)
.jpg)
2 σχόλια:
Η χαρμολύπη....
Πραγματικά,αναντικατάστατο συναίσθημα!
Κινητοποιεί διαδικασίες και μηχανισμούς που μόνον πλουσιότερο σε κάνουν...
Λοιπόν ντυμένοι άνοιξη,και φορώντας τα φτερά των χαρταετών μας στους ώμους,ας μπούμε στο στάδιο των αρετών που άνοιξε.
Καλόν αγώνα,καλή κι ευλογημένη Τεσσαρακοστή πατέρα Ιωάννη!
Μαρίνα.
(το nick,από παλιό,ανενεργό πια blog)
Καλή Σαρακοστή Μαρίνα!
Ετσι!Μόνο θετικά μπορούμε να αντιμετωπίζουμε αυτή τη περίοδο.Παλαιότερα,απο τη μιζέρια και την αγνοια, ολόκληρες γεννιές φοβήθηκαν τη Σαρακοστή,κουράστηκαν απο τις απειλές,πικράθηκαν απο τις ιδιωτικές θεολογίες,χωρίς χαρά, χωρίς εμπνευση,χωρίς ελπίδα, πάντα με αρνητικά συναισθήματα και αντιεκκλησιαστική προοπτική.
Ομως αυτό δεν ειναι η Εκκλησία μας, η Παράδοση μας, οι Πατέρες μας, η Ορθοδοξία μας!!!
"Ντυμένοι ανοιξη και φορώντας τα φτερά των χαρταετών μας" ας μπούμε σε μια εποχή εσωτερικής ανοιξης, σε μια ευκαιρία δηλαδή για να ανοίξουμε τις σχέσεις μας με το Θεό, τον εαυτό μας, τον συνάνθρωπο και την κτίση!
Περιμένουμε την ενεργοποίηση της "Απουσίας"...........
Δημοσίευση σχολίου