Του π.Αλεξάνδρου Σμέμαν
Παρασκευή, 16 Φεβρουαρίου, 1973
Η «θρησκεία» είναι ό,τι καλύτερο και ό,τι χειρότερο κατέχει ο άνθρωπος. Όχι μόνο ό,τι καλύτερο, αλλά και ό,τι χειρότερο: το ψεύδος της θρησκευτικότητας, η μικρότητα κάποιων «πιστών», η σκυθρωπή, ατάλαντη σοβαρότητα τους. Είναι αυτό όντως δυνατό αν κάποιος πιστεύει στον Θεό; Στο Αιώνιο και στο Ουσιώδες; «Τα πάντα βρίσκονται αλλού». ( Julien Green : « Tout est ailleurs »).
Τ. Σ. Έλιοτ:
«Δεν με απασχολούν τόσο ζητήματα επιρροής, ή οι δημοσιολόγοι που έχουν αποτυπώσει τα ονόματα τους πάνω στο κοινό, συλλαμβάνοντας την πρωινή παλίρροια και κωπηλατώντας πολύ γρήγορα στην κατεύθυνση που κινείται το ρεύμα, αλλά μάλλον το ότι πάντα πρέπει να υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς που να είναι αποφασισμένοι να διεισδύουν στην καρδιά του ζητήματος, να προσπαθούν να φτάσουν στην αλήθεια και να την προβάλουν, δίχως πολλή ελπίδα, δίχως φιλοδοξία να αλλάξουν το άμεσο ρεύμα των γεγονότων και δίχως να αποθαρρύνονται ή να ηττώνται όταν τίποτε δεν φαίνεται να προκύπτει.»
Πέρασα όλο το πρωινό στο σπίτι. Μετά από μια βδομάδα στην Καλιφόρνια, μετά από μια γιορτή στο Γουΐλκς-Μπαρ (ενθρόνιση επισκόπου Γερμανού(1)) και μετά από ένα ταξίδι στη Φιλαδέλφεια (κηδεία του Ιβάν Κζαπ). Τι ατόφια χαρά! Στην τραπεζαρία δουλεύει ο Θωμάς Χόπκο (2), με τον οποίο πάντα νιώθω την παρουσία του φωτός και της καλοσύνης. Χιόνι έξω από το παράθυρο μου.
.jpg)
.jpg)
2 σχόλια:
Έρχομαι Πάτρα για τετραήμερο, αν μέχρι το βράδυ μπορείς να μου στείλεις το τηλέφωνό σου (με μέηλ) καλώς. Αν βρω ώρα θα σε ψάξω σε καμμιά εκκλησία, οι καλοί δεν χάνονται
Αγαπητέ πρεσβύτερε,
Πώς μπορείτε να σχολιάσετε μέσα στον ενθουσιασμό σας αυτά τα δύο αποσπάσματα από το “Ημερολόγιο” του Αλεξάνδρου Σμέμαν;
1. Τετάρτη, 10 Σεπτεμβρίου, 1980
2. Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 1982
Για περισσότερα δείτε το βιβλίο:
ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΕΤΑΙ
Εκδόσεις “αμέθυστος”
Βιβλιοπωλείο Ναυτίλος, Αθήνα
Αγαπητέ πατέρα Ιωάννη,
Οι καλοί είναι οι πρώτοι που χάνονται!
Δημοσίευση σχολίου