

Θα τα πούμε τον Αυγουστο.....
Ετσι ξεκινούσα στις 31-5-2008 το ειδικό αφιέρωμα στον Philip Sherrard, τον μαθητή των Ρώσων της διασποράς (Λόσκυ, Σμέμαν, Μπουλγάκωφ, Ευδοκίμωφ, Ζάντερ, Ουσπένσκυ), που με τα κείμενα του εφερε μια άλλη αντίληψη και γλώσσα θεολογική, αληθινά πρωτόγνωρη για τον ελληνικό χώρο τη δεκαετία του ’60.
Το υλικό που ανακάλυψα ηταν καταπληκτικό! Προκειται για ένα αφιέρωμα στον Philip Sherrard του μαθητικoύ περιοδικού «Προσωπική ευθύνη», τεύχος 8, Απρίλιος 1996, που διευθύνει και εκδίδει ένας εξαίρετος ανθρωπος ο φιλόλογος κ. Δημήτρης Μπαρσάκης - τη αδεία του οποίου αναδημοσιεύεται στο portal servitoros.gr. Τα αρθρα του είναι καταπληκτικα, απεικονίζουν εναργώς την πολύπλευρη προσωπικότητα του Philip Sherrard και γι’ αυτό προτρέπουμε τον αναγνώστη να απευθυνθεί στην παρα πάνω διεύθυνση.
Ευχαριστούμε τον κ. Μπαρσάκη για την μεγάλη προσφορά του στο χώρο των γραμμάτων με την εκδοση ενός τόσο αξιόλογου περιοδικού, καθώς και για την αδεια αναδημοσίευσης από το servitoros.gr που μας χορήγησε και την αποστολή χρήσιμου υλικού.
Ξεκινάμε λοιπόν ένα μεγάλο αφιέρωμα στον αείμνηστο λεβέντη κρητικό παπά Χαρίτωνα Πνευματικάκι που πέθανε στην Αφρική για τον Χριστό και την Ελλάδα…
Ο Ιεραπόστολος Αρχιμανδρίτης π. Χαρίτων Πνευματικάκις 1908-1998
Ο π. Χαρίτων γεννήθηκε στίς 18-8-1908 στην Κρήτη. Άπό μικρός έδειξε σημεία του προορισμού του. Δεκαεπταετής μιλούσε στήν Εκκλησία του χωριού του (Παλαιλώνιο Χανίων).
Μετά τή λήψι του πτυχίου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κήρυξε σε πολλές περιοχές της Ελλάδος.
Τό 1940 χειροτονήθηκε διάκονος ύπό του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου καί τό 1945 ιερεύς στήν 'Έδεσσα. Μετά τήν Κατερίνη, όπου άπό τό 1947 υπηρέτησε ως Ίεροκήρυξ, ήλθε στήν Πάτρα τό 1958 καί γιά 15 χρόνια έδωσε δυναμική μαρτυρία «Πίστεως καί "Αγάπης».
Τό 1972 ίδρυσε τό Σύλλογο Όρθοδόξου Ιεραποστολής «ο πρωτόκλητος » .
Κατά τήν παραμονή του στήν Πάτρα παρουσίασε καί συγγραφικές εργασίες, πού αποπνέουν άρωμα ορθοδόξου πνευματικότητος. Οι πιστοί στους οποίους έδειξε τόν «Αιώνιο Κατακτητή», κληρικοί, επιστήμονες, έντιμοι εργαζόμενοι, χριστιανοί οικογενειάρχες, αφιερωμένες υπάρξεις, αποτελούν τό πνευματικό του κεφάλαιο.
Τό 1973 μέ τήν συνταξιοδότησί του ώς Ίεροκήρυξ, κλείνει ένα μεγάλο πολύεδρο, πολύμορφο καί δημιουργικό έργο, πού τόν καταξίωσε στόν Ελλαδικό χώρο.
Ή μεγάλη άπόφασι:
Σέ ηλικία 65 ετών, στίς 9-7-1973, ό π. Χαρίτων μέ αποστολικό ζήλο, πορεύεται στήν Αφρική γιά τό Χριστό, στόν τόπο, πού άφησε τήν τελευταία του πνοή ό μακαριστός π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, τήν Κανάνγκα του Κονγκό.
Συνάντησε πάρα πολλά εμπόδια, διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες, επιδημίες, δυστυχία, πείνα, εξεγέρσεις, πολέμους, δυσκολίες μέχρι αφανισμού του. Δέν οπισθοχώρησε, έμεινε έκεί καί απαντούσε: «Οι ιερείς του Θεού του Υψίστου δέ φοβούνται οϋτε τό θάνατο».
Αναλώθηκε στό νά κηρυχθή«τό Εύαγγέλιον πάση τή κτίσει», ή Όρθο-δοξία «εις τήν οικουμένη». Στήν Κανάνγκα ό π. Χαρίτων παρέμεινε συνεχώς 25 χρόνια μέχρι τήν κοίμησί του.
Ό Θεός ευλόγησε τό άγιαστικό, λατρευτικό, διδακτικό, κατηχητικό, εκπαιδευτικό, φιλανθρωπικό, κοινωνικό, Όρθόδοξο Εκκλησιαστικό του έργον.
• Ή Θεία Λειτουργία, πού μέ Ίεροπρέπεια καί κατάνυξι επιτελούσε, προσήλκυε τούς ιθαγενείς στήν Όρθοδοξία.
• Εύρήκε περί τούς 30 Όρθοδόξους καί μέ τήν Χάρι του Θεου κατόπιν Κατηχήσεως, διά του Αγίου Βαπτίσματος, τούς χάρηκε αυξανόμενους σέ 30.000 καί πλέον.
• Μέ τίς πολύμοχθες, άοκνες προσπάθειες του καί τήν οικονομική βοήθεια άπό τήν Ελλάδα καί τό εξωτερικό άνηγέρθησαν περίτεχνοι Ί. Ναοί.
• Δώδεκα πνευματικά του τέκνα, ορθόδοξοι ιθαγενείς, αξιώθηκαν τής τιμής νά γίνουν κληρικοί. Χειροτονήθηκαν άπό τόν οικείο Επίσκοπο Σεβ. Μητροπολίτη Κεντρώας Αφρικής κ. Τιμόθεο, πού ποικιλοτρόπως συμπαρίστατο στίς προσπάθειες καί ενίσχυε τόν ακάματο εργάτη τοϋ Ευαγγελίου.
• Στό ιατρείο τής "Ιεραποστολής μέ τήν προσφορά αρχικά τής άσκήτριας στήν αγιότητα, αδελφής τής αγάπης, αείμνηστου Όλγας Παπασαράντου καί στή συνέχεια τών πέντε αφιερωμένων Αδελφών Νοσοκόμων άπό τήν Ελλάδα, ανακουφίζονται ο'ι πονεμένοι αδελφοί μας καί τούς παρέχεται δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψι.
• Στά Εκπαιδευτήρια «Φώς Εθνών» «LUMIERE DES NATIONS» 1000 μαθητές - μαθήτριες σέ διάφορες τάξεις Δημοτικών - Γυμνασίου - Λυκείου δέχονται τά πολύτιμα αγαθά τής παιδείας. Στους μαθητές παρέχονται δωρεάν σίτισι, ρουχισμός, βιβλία, γραφική ϋλη κ.ά.
• Μέ τούς κόπους των αφοσιωμένων τεσσάρων εκπαιδευτικών άπό τήν Ελλάδα (διδασκαλισσών - καθηγητριών) καί τών ιθαγενών εκπαιδευτικών, τά Σχολεία έχουν μεγάλες επιτυχίες καί τυγχάνουν πολλαπλών διακρίσεων.
• Στό χώρο τοϋ ιεραποστολικού κλιμακίου δεσπόζει ό περικαλλής Ί. Ναός τοϋ Άγιου Ανδρέου, μέ βυζαντινή αγιογραφία καί μυσταγωγική ατμόσφαιρα, κέντρο καί ορμητήριο κάθε αγώνος καί πόλος έλξεως τών πιστών Όρθοδόξων.
• Γύρω του έχουν αναπτυχθεί σταδιακά καί οργανωμένα, καλαίσθητα καί εντυπωσιακά κτήρια σέ βυζαντινό ρυθμό. Τό ιατρείο, τά σχολεία «Φώς Εθνών», αίθουσες κατηχητικών καί πνευματικών συγκεντρώσεων, γιά ανθρώπους κάθε ηλικίας, βιβλιοθήκη - αναγνωστήριο, ο'ι κατοικίες τοϋ ιεραποστολικού κλιμακίου, κτήριο Σεμιναρίου, γιά τήν κατάρτισι στελεχών άπό μακρινές περιοχές, ξενώνας 50 κλινών, κατοικίες ιθαγενών κληρικών, εργαστήρια, αποθήκες κ.ά.
Γιά τήν δημιουργία όλων αυτών ό π. Χαρίτων δόθηκε «ψυχή τε καί σώματι» προσφέρων βέβαια καί τά χρήματα τής συντάξεως του.
Πολύτιμος ήταν καί ή συμβολή τοϋ Άρχιμ. π. Ιγνατίου Μαδενλίδη, πνευματικοϋ του τέκνου καί άξιου διαδόχου του, πού τά τελευταία χρόνια στάθηκε κοντά του.
Ό π. Χαρίτων κατέλειπε, ώς ύψικάρυνος κατάκαρπος έλαία, θαυμαστά επιτεύγματα καί πνευματικές υποθήκες. Εύηγγελίσθη τήν Όρθοδοξία καί τόν Ελληνισμό στήν Αφρική «έν ταπεινώσει καί άπλότητι».
Τιμητικές διακρίσεις:
Αν καί ό μακάριος π. Χαρίτων ουδέποτε επεδίωξε ανθρώπινες διακρίσεις, ώς έπιβράβευσι τών μόχθων του, έν απουσία, του άπονεμείθησαν: Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών (χαλκούν μετάλλιον), καί υπό τής Αποστολικής Εκκλησίας τών Πατρών «τιμητικόν δίπλωμα μέ Σταυρόν Μετάλιον του "Αγ. Ανδρέου».
Πλήρης ήμερων καί έργων αγαθών, λευκανθείς εις αγώνας κατακτήσεως τής άγιότητος, κοιμήθηκε έν Κυρίω «ανώδυνα καί ειρηνικά» τήν Κυριακή 29-3-1998, πού ή Εκκλησία μας τιμά τόν "Αγιο Ιωάννη τόν συγγραφέα τής Κλίμακος, άφου κοινώνησε, γιά τελευταία φορά τών Άχραντων Μυστηρίων.
Ό Υψιπέτης Αετός τής Ιεραποστολής, ό πύρινος μαχητής τής Πίστεως, ό αθόρυβος «επαναστάτης» ό αυστηρός καί ασκητικός Γέροντας, ό σταθερός καί συνεπής στίς παραδόσεις τών Πατέρων, ό έμφορούμενος άπό βαθύ εκκλησιαστικό φρόνημα, ό Πατέρας χιλιάδων Αφρικανών, ό δούλος Κυρίου, έφυγε όσιακά, γιά τήν αιωνιότητα.
Ετάφη κατά τήν επιθυμία του, πίσω άπό τόν "Ιερό Ναό του Άγ. Ανδρέου, πού μέ αίμα καί ιδρώτα ανήγειρε καί αναπαύεται στήν αφρικανική γή κηρύσσων τήν Εκκλησία τής Αναστάσεως, τήν Όρθοδοξία.
Έπί του τάφου του αναγράφονται σέ μαρμάρινη πλάκα τά τελευταία του λόγια:
«Χριστός Ανέστη...!
Χτυπάτε τίς καμπάνες
τής Ορθοδοξίας,
σέ όλη τήν Αφρική,
σέ όλη τήν Αφρική...
χτυπάτε τίς καμπάνες
τής Ορθοδοξίας,
τής Όρθοδοξίας...!»
(Απο την εκδοση τιμής και μνήμης Αρχιμανδρίτου π. Χαρίτωνος Πνευματικάκι του Δήμου Πατρέων με τη συνεργασία του "Πρωτοκλήτου")