Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

TO ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ
ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΝΔΗΜΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ

Επί τη Τεσσαρακοστή Πέμπτη επετείω της Επανακομιδής της Τιμίας Κάρας
ΣΑΒΒΑΤΟ 26-9-09
Ωρα 11:00 π.μ. Μεταφορά και τοποθέτησις της Αγίας Κάρας του Αποστόλου εις το Κέντρον του Ναού και έναρξις Προσκυνήματος Αυτής.
Ωρα 6:30 μ.μ. Έναρξις Μεγάλου Πολυαρχιερατικού Εσπερινού, εις τον Νέο Ιερό Ναό.
ΚΥΡΙΑΚΗ 27-9-09
Ωρα 7.00-10:30 π.μ. Όρθρος - Έναρξις Πανηγυρικής Πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας εις τον Νέον Ιερόν Ναόν Αγίου Ανδρέου.
Ωρα 5.45 μ.μ. Εκκίνησις ιεράς πομπής Αγίας Κάρας με κατεύθυνσιν προς ιχθυόσκαλαν και εκείθεν (διά θαλάσσης) πρός Μώλον Αγίου Νικολάου και Πλατεία Τριών Συμμάχων. Εις ιχθυόσκαλαν και περί ώραν 6.15 θα τελεσθή αγιασμός επί τη ενάρξει της νέας περιόδου των εργασιών των αλιέων, ιχθυοπαραγωγών και ιχθυοπωλών.
Ωρα 7.00 μ.μ. Ευχαριστήριος Δοξολογία εις την Πλατεία Τριών Συμμάχων.
Ωρα 7.30 μ.μ. 'Εναρξις Ιεράς Λιτανείας, ήτις διά της οδού Αγίου Ανδρέου θα κατευθυνθή εις τον Ιερόν Ναόν του Πολιούχου ένθα θα ψαλή η Κατανυκτική Παράκλησις προς τον Προστάτην Άγιον υπέρ του Έθνους και των κατοίκων της Πόλεως ημών.

Ο Μαυροβουνίου κ.Αμφιλόχιος Ράντοβιτς στην Τεργέστη

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κ.Αμφιλόχιος Ράντοβιτς την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου, κατ’ εντολήν της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, χοροστάτησε στην Θ.Λειτουργία που ετελέσθη στην ανακαινισμένη Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού στην Τεργέστη, με αφορμή τα 140 χρόνια από την θεμελίωση αυτου του Ναού.



Στη Θ.Λειτουργία παρέστησαν αρκετοί Ιταλοί και Σέρβοι επίσημοι, μεταξύ των οποίων ο Υπουργός Θρησκευματων της Σερβίας Μπογκολιουμπ Σιάκοβιτς, ο Πρέσβυς της Σερβίας στο Βατικανό Βλάντετα Γιάνκοβιτς, ο Γενικός Πρόξενος της Σερβίας στην Τεργέστη Βλάντιμιρ Νίκολιτς και ο τοπικός Ρωμαιοκαθολικός Επίσκοπος Ευγένιος Ραβινιανι.


Μετα από πρόταση του Μητροπολίτου Ζάγκρεμπ-Λιουμπλιανας κ.Ιωάννη η Ιερα Σύνοδος της Σερβικής Εκκλησίας παρασημοφόρησε με το μετάλιο του Αγίου Σάββα τον Δήμαρχο της Τεργέστης κ.Ρομπερτο Ντι Πίατσα και τον Διοικητη της αυτόνομης περιοχής Φριούλι Βενετία για την βοήθεια που προσέφεραν στην ανακαίνιση της Εκκλησίας καθώς και για το ενδιαφέρον το οποίο δείχνουν προς την ορθόδοξη κοινότητα της Τεργέστης.
Σύμφωνα με τον Προιστάμενο του Ιερού Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος Πρωτοπρεσβύτερο Ρασκο Ράντοβιτς, η εκκλησιαστική κοινότητα στην Τεργέστη αυτή την στιγμή αριθμεί περίπου επτά χιλιάδες ψυχές.

Ιερατικη Σύναξη στην Ιερα Μητρόπολη Πατρών

Με μεγάλη επιτυχία ελαβε χωρα σήμερα στον Ιερο Ναό της Αγίας Σοφίας Πατρών η καθιερωμένη κατ' ετος Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
Το πρωί προηγήθηκε Αρχιερατική Θ.Λειτουργία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρων κ.κ. Χρυσοστόμου.
Κατόπιν ακολούθησε μικρά δεξίωση στο Πνευματικό Κέντρο της ως ανω Ενορίας.
Εν συνεχεία και για δύο ωρες περίπου ο Σεβασμιώτατος κ.κ.Χρυσόστομος απευθύνθηκε στους Ιερείς της Μητροπόλεως Πατρών και προσπάθησε να χαράξει κατευθύντήριες γραμμές στο διοικητικό, ποιμαντικό, λατρευτικό και κηρυκτικό εργο του Ιερέως μέσα σε μια σύγχρονη ενορία.
Ο λόγος του ηταν ιεραποστολικός, ειλικρινής, ευθύς και πλήρως κατατοπιστικός. Αγγιξε ολα τα θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο ποιμένα. Αγκάλιασε με την πατρική αγάπη του ολους τους Πρεσβυτέρους και ζήτησε σύμπνοια, εργατικότητα και αφοσίωση στην ιερή τους αποστολή. Τέλος ανακοίνωσε την τοποθέτηση 11 Αρχιερατικών Επιτρόπων σε ανάλογες περιοχές.

«Πήρε κεφάλια» ο Ιερώνυμος για τα φαινόμενα οικονομικής κακοδιαχείρισης


Του Κώστα Καντούνη
Πηγή:Απογευματινή
Έναν… άλλο Αρχιεπίσκοπο αντίκρισαν οι ιερείς της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στην καθιερωμένη Ιερατική Σύναξη, που πραγματοποιήθηκε στον ιερό ναό του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη.
Ο κ. Ιερώνυμος άφησε στην… οικία του το «κοστούμι» του πράου ποιμενάρχη κι εμφανίστηκε ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στους ιερείς της Επαρχίας του, στους οποίους εξέφρασε εντόνως τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο με τον οποίο -πολλοί εξ αυτών – διαχειρίζονται τα οικονομικά των ενοριών τους.
«Τώρα θα δούμε ποιος είναι ο άφωνος» (!) είπε σε κάποιο σημείο, απαντώντας στις… κακές γλώσσες που τον παρουσιάζουν ως «άβουλο» και προσέθεσε: «Τελείωσαν όλα. Δεν πρόκειται στο εξής να επιτρέψω ούτε υποψία κακοδιαχείρισης»!
Ο Αρχιεπίσκοπος συνέχισε να μιλά στον ίδιο αυστηρό τόνο, με αποτέλεσμα να αφήσει… άφωνους τους παρευρισκόμενους κληρικούς, οι οποίοι μόλις η ομιλία του κ. Ιερώνυμου ολοκληρώθηκε δημιούργησαν «πηγαδάκια» και άρχισαν να συζητούν, προσπαθώντας να καταλάβουν τι είχε μόλις συμβεί.
Αιτία και αφορμή για την «έκρηξη» του κ. Ιερώνυμου στάθηκε το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός προϊσταμένων κληρικών (σ.σ. 1 στους 3) δεν υπέβαλε τον Ιούνιο -όπως τους είχε ο ίδιος ζητήσει- τον ενοριακό οικονομικό απολογισμό του έτους. Ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε ότι η πράξη αυτή δηλώνει απείθεια ως προς τις οδηγίες του, και πως εγείρει ερωτήματα αναφορικά με τη διαφάνεια στα οικονομικά των ενοριών.
Ο έτερος λόγος για τη σφοδρή αντίδραση του Ιερώνυμου είναι τα γνωστά… «τυχερά», ζήτημα που είχε θέσει στους κληρικούς της Αθήνας προ ενός έτους, στην πρώτη Ιερατική Σύναξη επί αρχιεπισκοπίας του. Η έκκλησή του, τότε, ώστε να μη ζητούν «τυχερά» από την τέλεση Μυστηρίων φαίνεται πως δεν εισακούστηκε από τους ιερείς, γεγονός που τον οδήγησε χθες να ανεβάσει τους τόνους και να χαρακτηρίσει «ντροπιαστική» για την Εκκλησία την κίνηση να ζητούν χρήματα από τους πιστούς.
Όπως έγινε γνωστό, ο κ. Ιερώνυμος δεν έμεινε στα λόγια και ζήτησε τις παραιτήσεις σχεδόν πενήντα (!) κληρικών από τις θέσεις των προϊσταμένων. Μάλιστα, πολλοί εκ των υπό παραίτηση ιερέων είχαν ενημερωθεί προ της Συνάξεως, ώστε να μην κάνουν τον… κόπο να σπεύσουν.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Ο Πατριάρχης Σερβίας κ.Παύλος



Ο Γέρων Ιουστίνος Πόποβιτς

O κ. Κλείτος Ιωαννίδης, συγγραφέας του βιβλίου "Γεροντικό του 20ου αιώνος", εκδ. Νεκτάριος Παναγόπουλος, συνομιλεί με τονΜητροπολίτη Μπάτσκας κ. Ειρηναίος Μπούλοβιτς,
Κ.Ι.: Για το μεγάλο άνδρα της σερβικής Εκκλησίας και διανόησης, τον πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς, έχουμε την αγαθή τύχη να μας δώσει τις δικές του αναμνήσεις, εμπειρίες και μαρτυρίες ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μπάτσκας κ. Ειρηναίος Μπούλοβιτς.


Ειρ.Μπ.: Ήμουν μαθητής στο γυμνάσιο της ιδιαίτερης μου πατρίδος, όταν ακόμη τα πράγματα ήσαν αρκετά δύσκολα για την Εκκλησία της Σερβίας, παρόλο που ευτυχώς είχε παρέλθει η εποχή των απηνών διωγμών. Ωστόσο το κομμουνιστικό πνεύμα ήταν ακόμη αρκετά ισχυρό και ανηλεές. Τότε τα παιδιά, που ενδιαφέρονταν για την πνευματική ζωή, ήταν σχετικά ολιγάριθμα και οι εκδόσεις αξιόλογων βιβλίων σπάνιζαν. Θυμούμαι, λοιπόν, με πόση αγαλλίαση ψυχής είχα πάρει στα χέρια μου το πρώτο βιβλίο του πατρός Ιουστίνου Πόποβιτς. Το βιβλίο εκείνο είχε εκδοθεί στο εξωτερικό, εφόσον μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο πατήρ Ιουστίνος δεν μπορούσε πλέον να δημοσιεύσει τίποτε στη χώρα μας, διότι εθεωρείτο πρόσωπο ανεπιθύμητο για τις αρχές και για το κράτος.

Κ.Ι.: Λόγω του κομμουνισμού, δεν είναι;

Ειρ.Μπ.: Μάλιστα. Παρόλο, που ο Γέροντας ποτέ δεν είχε οποιαδήποτε ανάμιξη στην πολιτική ζωή του τόπου, είχε γράψει, και ως νέος θεολόγος ακόμη, όλα εκείνα τα γνωστά έργα του περί αθεϊσμού και περί ευρωπαϊκού Ανθρωπισμού, Ουμανισμού (4), του οποίου ακραία συνέπεια είναι ο κομμουνισμός. Έτσι οι κρατούντες θεωρούσαν τον πατέρα Ιουστίνο επικίνδυνο για την ιδεολογική τους επέκταση. Το βιβλίο, λοιπόν, εκείνο, που είχε περιέλθει στα χέρια μου, είχε τυπωθεί στο Μόναχο της Γερμανίας και περιείχε διάφορα μελετήματα και άρθρα του Γέροντος, γραμμένα με πολύ γλαφυρό ύφος΄ ο πατήρ Ιουστίνος ήταν ένας απαράμιλλος χειριστής της σερβικής γλώσσας. Εντυπωσιάσθηκα πολύ από εκείνο το βιβλίο. Όταν τέλειωσα το γυμνάσιο και πήγα στο Βελιγράδι, για να σπουδάσω θεολογία, ήρθε ως συμφοιτητής μας ένας ιερομόναχος, ο πατήρ Ιωάννης, ο οποίος γνώριζε το Γέροντα και πήγαινε κατά καιρούς στο μοναστήρι, όπου ο πατήρ Ιουστίνος ζούσε απομονωμένος. Ο πατήρ Ιωάννης προθυμοποιήθηκε να πάρει κι εμένα μαζί του να γνωρίσω τον πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς.

Πράγματι γοητεύθηκα πάρα πολύ από το πρόσωπο του Γέροντος, ο οποίος ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακός απ' ό,τι φαινόταν στα κείμενά του. Όταν τελούσε τη Θεία Λειτουργία, όταν μιλούσε για το Χριστό μας ή για οποιοδήποτε θέμα της πίστεώς μας, τόσο πολύ συγκλονιζόταν ο ίδιος, ολόκληρο το είναι του, που θα μπορούσαμε άνετα να πούμε ότι ήταν πνευματικό ηφαίστειο. Ήταν γεμάτος ζωή και κίνηση. Να σκεφθείτε ότι μέχρι το τέλος σχεδόν της ζωής του -εκοιμήθη σε ηλικία ογδόντα πέντε ετών- δεν βάδιζε, αλλά έτρεχε. Με τόσο ζωντανό και γοργό βηματισμό προχωρούσε. Τα είχα χάσει όταν για πρώτη φορά -ήταν Μεγάλη Σαρακοστή- τον είδα πώς έκανε μετάνοιες στις Ακολουθίες. Και σκεφτόμουν: «Ελατήριο έχει αυτός ο παππούλης»; Το ηφαιστειώδες της ομιλίας του ήταν πάντοτε συνδυασμένο με μια άκρα ταπείνωση κι αγάπη. Ήταν ένας συνδυασμός, που μπορεί να φαίνεται περίεργος κι απίθανος, πλην όμως ήταν πραγματικότητα στο πρόσωπο του Γέροντος Ιουστίνου. Με το Γέροντα Ιουστίνο Πόποβιτς, ο οποίος είχε μια πολύ μεγάλη ακτινοβολία, είχε συμβεί το εξής καταπληκτικό κι εντυπωσιακό. Εξ απαλών ονύχων, από τότε που χάραξε τις πρώτες γραμμές του, που θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητος, μέχρι το Μάρτιο του 1979, που έγραψε τις τελευταίες του γραμμές -από τις χιλιάδες σελίδες, που είχε γράψει σ' όλη του τη ζωή- είχε την ίδια ανιούσα γραμμή΄ απλώς ενεβάθυνε εκείνο, το οποίο είχε αισθανθεί εκ νεότητος. Ήταν δε πάντοτε ριζωμένος στην Ορθόδοξη παράδοση, την οποία μαρτυρούσε μ' όλη του τη δύναμη. Βεβαίως ήταν πολύ βαθύς γνώστης του προβληματισμού και του στοχασμού του δυτικού ανθρώπου. Όμως, στα ημερολόγιά του και τα κείμενά του, που έγραψε όταν ακόμη δεν ήταν ούτε δεκαοκτώ ετών και τα οποία έχουν διασωθεί, διακρίνει κανείς τον ίδιο μεγάλο δογματικό θεολόγο των μετέπειτα δεκαετιών, με τη διαφορά, φυσικά, του ύφους, της ηλικίας και των εκφραστικών δυνατοτήτων.


Κ.Ι.: Είναι γεγονός, Σεβασμιώτατε, ότι προέτρεπε για περαιτέρω θεολογικές σπουδές στην Ελλάδα;
Ειρ.Μπ.: Σ' όλα τα πνευματικά του τέκνα, μεταξύ των οποίων ήμουν κι εγώ, έλεγε: «Χωρίς την ελληνική γλώσσα, δεν μπορείτε να γνωρίσετε την πατερική γραμματεία. Χωρίς δε τους Πατέρες της Εκκλησίας μας δεν υπάρχει ούτε ερμηνεία των Γραφών ούτε θεολογία. Ο,τιδήποτε γράφεται σήμερα, εφόσον δεν στηρίζεται στους Πατέρες, δεν έχει σχέση με τη βιωματική Ορθόδοξη θεολογία. Γι' αυτό να πάτε στην Ελλάδα, όπου, ακόμη και σήμερα, συνεχίζεται αδιάκοπη, ζωντανή, η παράδοση της Εκκλησίας μας. Εκεί υπάρχουν κέντρα και φυτώρια πνευματικά, υπάρχει το Άγιον Όρος. Εκεί η θεολογία δεν είναι κάτι το αφηρημένο, αλλά είναι ζωή και πράξη».
Πράγματι, με την ευχή του, πήγαμε όλοι στην Ελλάδα. Κι αυτό το γεγονός σημάδεψε όλη τη ζωή μας και την υπόστασή μας. Προσωπικά μπορώ να πω ότι, χάρη σ' εκείνη την προτροπή του Γέροντος, έχω αποκτήσει μια, ας την πούμε έτσι, αυτοσυνειδησία διγενούς. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι μόνο Σέρβος' άλλο τόσο είμαι και Έλληνας.

Κ.Ι.: Έχετε πει, άλλωστε, το γνωστό: «Γεννήθηκα Σέρβος και θα πεθάνω Έλληνας».


Ειρ.Μπ.: Αυτό είναι, πράγματι, που με εκφράζει.
Κ.Ι.: Συγκινούμαι, τόσο πολύ, Σεβασμιώτατε, κάθε φορά, που σκέφτομαι αυτά τα λόγια σας.
Ειρ.Μπ.: Ο Γέρων Ιουστίνος είχε αυτή την αίσθηση κι ήθελε να τη μεταλαμπαδεύσει και σ' εμάς. Και πράγματι. Ας πω κι αυτό, που είναι καταπληκτικό. Η θεολογική του σκέψη καρποφόρησε περισσότερο στον ελληνόφωνο Ορθόδοξο κόσμο παρά στη Σερβία, στο σλαβόφωνο κόσμο.

Κ.Ι.: Λόγω του κομμουνισμού, προφανώς.
Ειρ.Μπ.: Και γι' αυτό το λόγο, αλλά και γιατί εκεί έχουμε έλλειψη προσλαμβανουσών παραστάσεων. Ελάχιστοι άνθρωποι είναι σε θέση να παρακολουθήσουν τα νοήματα και τα νάματα στα ύψη, που τα είχε καλλιεργήσει ο Γέρων Ιουστίνος με τα συγγράμματά του. Τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο συνάντησα ανθρώπους, από γυμνασιόπαιδες μέχρι ακαδημαϊκούς, που έχουν διαβάσει βιβλία του πατρός Ιουστίνου, πράγμα που δεν συμβαίνει σε τέτοιο βαθμό στη Σερβία.


Κ.Ι.: Ποιο λόγο ωφέλιμο του πατρός Ιουστίνου θα θέλατε να μας πείτε, Σεβασμιώτατε;

Ειρ.Μπ.: Ένα από τα πολλά, που με είχαν εντυπωσιάσει, ήταν ότι, ενώ ήταν αυστηρός στις θεολογικές αποφάνσεις του -συνιστούσε πάντοτε το κλασικό, χωρίς ουδεμία περιστροφή διατυπωμένο- μας έλεγε και το επεσφράγιζε με το δικό του παράδειγμα ότι τον κάθε συγκεκριμένο άνθρωπο πρέπει να τον πλησιάζουμε «πάνω σε πόδια περιστεράς», δηλαδή βαδίζοντας όπως ένα περιστέρι. Μας υπεδείκνυε έτσι ν' αντιμετωπίζουμε με πολλή προσοχή τον άλλο άνθρωπο. Να φροντίζουμε να μη πληγώσουμε, να μη ταπεινώσουμε, να μη περιφρονήσουμε το συνάνθρωπο μας, όποιος κι αν είναι αυτός. Αυτό μου θυμίζει τα λόγια του αγίου Νεκταρίου, του μεγάλου αγίου του αιώνα μας και θαυματουργού, ότι η εμμονή μας στην Ορθοδοξία, που είναι ευλογημένη κι απαραίτητη και οι αγώνες μας εναντίον των αιρέσεων δεν μας απαλλάσσουν από το χρέος της αγάπης μας προς όλους, ακόμη και προς τους πεπλανημένους και τους αιρετικούς.
Κ.Ι.: Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας έχουν παραδώσει ότι η ζωή του μοναχού είναι καύσις καρδίας, ακόμη και υπέρ των δαιμόνων.
Ειρ.Μπ.: Όλοι οι Πατέρες, όλοι οι Γέροντες και στην κυριολεξία φωτιστές μας, έχουν την ίδια, ακριβώς, εμπειρία και μας δίνουν την ίδια μαρτυρία, με την προσωπική σφραγίδα του καθενός στον τρόπο εκφράσεως αυτού του βιώματος κι αυτής της εμπειρίας. Η πεμπτουσία, όμως, είναι η αυτή.

Κ.Ι.: Για την αγιότητα του Γέροντος Ιουστίνου τι θα είχατε να μας πείτε;

Ειρ.Μπ.: Η αγιότης του είναι πανθομολογούμενη στη Σερβία, τόσο ανάμεσα στο πλήρωμα της Εκκλησίας, όσο και στην ιεραρχία της. Δεν υπάρχει ούτε ένας, που ν' αμφιβάλλει για την αρετή και την αγιότητα του. Πολλοί είναι εκείνοι, όχι μόνο από τη Σερβία, αλλά και από την Ελλάδα, που έχουν θαυμαστές εμπειρίες από το Γέροντα Ιουστίνο, ακόμη και θεραπείες και άλλου είδους χαρισματική βοήθεια.

Κ.Ι.: Τι θα λέγατε για την επίσημη ανακήρυξή του ως αγίου από την Εκκλησία;
Ειρ.Μπ.: Η ανακήρυξη και η τιμή των αγίων στην Ορθοδοξία είναι, όπως γνωρίζετε, ένα χαρισματικό γεγονός, το οποίο με αυθορμητισμό αναπηδά και αναβλύζει από το βίωμα του λαού του Θεού. Η επίσημη ανακήρυξη έρχεται απλώς ως μια πανηγυρική διαπίστωση μιας ήδη υπάρχουσας συνειδήσεως, της καθολικής συνειδήσεως, του καθολικού αισθήματος της Εκκλησίας. Αυτό το αίσθημα υπάρχει. Είναι λίγα, όμως, τα χρόνια που πέρασαν από την κοίμησή του, ώστε ίσως να είναι κάπως ενωρίς για την επίσημη πράξη της Εκκλησίας, η οποία ωστόσο δεν πιστεύω ότι θ' αργήσει να γίνει. Ως κατακλείδα θα έλεγα ότι στο πρόσωπο του πατρός Ιουστίνου Πόποβιτς συνδυάζονται ο άριστος δογματικός θεολόγος και ο συγγραφέας βίων των αγίων έχει γράψει και Συναξαριστές. Αυτή η σύνδεση του Θυσιαστηρίου και της ακαδημαϊκής έδρας, αυτή η σύνδεση της θεολογίας ως βιώματος και ως εκφράσεως αυτού του βιώματος -το δόγμα και η εμπειρία δεν είναι δύο χωριστά πράγματα, αλλά είναι το ίδιο πράγμα, διότι το δόγμα εκφράζει την πνευματική εμπειρία και η πνευματική εμπειρία διατυπώνεται ως δόγμα της Εκκλησίας- είναι ένα πολύ μεγάλο μήνυμα του πατρός Ιουστίνου στις μέρες μας.

Ο γέρων Ιουστίνος Πόποβιτς

O κ. Κλείτος Ιωαννίδης, συγγραφέας του βιβλίου "Γεροντικό του 20ου αιώνος", Εκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος συνομιλεί με τον Μητροπ. Μαυροβουνίου Αμφιλόχιο Ράντοβιτς

Κ.Ι.: Θα θέλατε, Σεβασμιώτατε, προτού μας μιλήσετε για το μεγάλο Γέροντα σας, να μας λέγατε λίγα λόγια γενικά για τους Γέροντες;

Α.Ρ.: Ο θεσμός των Γερόντων δεν είναι τυχαίο φαινόμενο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Θεολογικά στηρίζεται στο μυστήριο της αιωνίου πατρότητος, στο μυστήριο της σχέσεως του Υιού του Μονογενούς, του Χριστού μας, με τον αιώνιο Πατέρα. Και στη συνέχεια στηρίζεται στο μυστήριο της σχέσεως των δασκάλων, των καθοδηγητών στη ζωή κατά πίστιν, όπως είναι λόγου χάριν ο απόστολος Παύλος, ο οποίος έλεγε: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού». Αυτή η μίμηση δεν έχει την έννοια της εξωτερικής μιμήσεως, αλλά σημαίνει τη μετάδοση της ίδιας της ζωντανής παραδόσεως ως εμπειρίας. Κι αυτό είναι σημαντικότατο μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, διότι σ' αυτή την εμπειρία στηρίζεται και η ζωή της Εκκλησίας. Οι άνθρωποι, που είναι φορείς αυτής της εμπειρίας, είναι εκείνοι οι οποίοι είναι μάρτυρες του Ευαγγελίου και αυτοί που φωτίζουν τον κόσμο. Ανέκαθεν είχαμε τέτοιους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το αν αυτοί ήσαν επίσκοποι, πρεσβύτεροι, διάκονοι ή μοναχοί. Σ' όλες τις εσοχές είχαμε τέτοια φωτεινά πρόσωπα, που ήσαν στήριγμα της Εκκλησίας και των ψυχών" κι έχουμε και στην εποχή μας. Κι ευτυχώς, διότι η εποχή μας έχει τόσο απομακρυνθεί από την εμπειρία του Θεού, την οποία έχει αντικαταστήσει με την εμπειρία του κόσμου. Γι' αυτό έχουμε περισσότερη ανάγκη της υπάρξεως στον αιώνα μας τέτοιων προσώπων, που έχουν την εμπειρία του Θεού, ώστε να μπορούν να μας καθοδηγούν. Ένας απ' αυτούς τους Γέροντες ήταν και ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς, ένας σύγχρονος διανοούμενος, ο οποίος σπούδασε και θεολογία και φιλοσοφία. Ήταν ως εκ της φύσεως του φιλόσοφος κι υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Φιλοσοφικής Εταιρείας της Σερβίας το 1936 (1). Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς βρίσκεται μέσα σ' όλη τη μεταπολεμική, θα λέγαμε, περιπέτεια του σερβικού Έθνους και της σερβικής Εκκλησίας. Ήταν πολύ αξιόλογος άνδρας, πραγματικός διανοούμενος, θεολόγος, φιλόσοφος, ποιητής, γνώστης διαφόρων γλωσσών και διαδραμάτισε ένα σημαντικό ρόλο στους κύκλους τους εκκλησιαστικούς και, γενικά, των διανοουμένων. Άφησε δε ένα τεράστιο συγγραφικό έργο. Μερικά από τα βιβλία του είναι μεταφρασμένα και στα ελληνικά. Στράφηκε προς την εμπειρία της Εκκλησίας, την οποία έζησε ο ίδιος και μελέτησε, ως δογματικός πρώτα, ως διανοούμενος. Αλλά κυρίως στράφηκε προς τους αγίους Πατέρες, προς τους βίους των αγίων και προς τη μελέτη της Αγίας Γραφής. Όχι, όμως, με μια ακαδημαϊκή μελέτη, αλλά με μια έμπρακτη, μια βιωματική μελέτη.

Κ.Ι.: Σεις γνωρίσατε τον πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς. Κι είναι εξαιρετική χαρά για μας, Σεβασμιώτατε, που είχατε την καλωσύνη να μας μιλήσετε για την οσιακή αυτή μορφή, που παράλληλα υπήρξε και ένας επιφανής Ορθόδοξος θεολόγος (2).
Α.Ρ.: Τον γνώρισα όταν ήταν αποκλεισμένος στο μοναστήρι, μεταπολεμικά, που τον είχαν εκδιώξει από το Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου. Είχε έρθει στην κηδεία μιας γνωστής κυρίας στο Βελιγράδι και τότε τον είδα για πρώτη φορά. Ήσαν και επίσκοποι εκεί, αλλά στο πρόσωπο του πατρός Ιουστίνου Πόποβιτς, στην εξαϋλωμένη εκείνη μορφή του, έβλεπες ένα ιερέα, ένα λευίτη του Θεού, που ξεχώριζε απ' όλους τους άλλους, όχι μόνο με τη μορφή του, αλλά και με τη δύναμη του λόγου του και με την αφοσίωσή του προς το Θεό, η οποία έβγαινε από μέσα του.
Στο μοναστήρι του πήγα, όταν έγινε η κουρά σε μοναχό του νυν Μητροπολίτη Ερζεγοβίνης κ. Αθανασίου Γιέβτιτς το 1959 συνάντησα τον πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς και από τότε συνδεθήκαμε μέχρι την τελευταία του πνοή.

Κ.Ι.: Τον γνωρίζατε, δηλαδή, είκοσι ολόκληρα χρόνια, εφόσον ο πατήρ Πόποβιτς εκοιμήθη το 1979.
Α.Ρ.: Βέβαια, εγώ έλειψα δώδεκα χρόνια από τη Σερβία, όταν πήγα στην Ελλάδα για τις μεταπτυχιακές σπουδές μου. Αλλά και τότε είχαμε γραπτή επικοινωνία.
Είναι πολλά, πάρα πολλά, αυτά που θυμάμαι από τον πατέρα Ιουστίνο και δεν μπορεί να τ' αναφέρει κανείς σε μια συνομιλία. Ας πούμε, λοιπόν, κάποια απ' αυτά. Μια φορά μιλούσαμε με το Γέροντα -ήταν και ο τότε ιερομόναχος και τώρα Μητροπολίτης κ. Αθανάσιος Γιέβτιτς- για τα προβλήματα της εποχής μας και μας είπε: -Βλέπετε κι εγώ, αν δεν είχα αυτή την ευλογία του Θεού να πιαστώ από τον Κύριο, θα είχα μείνει κάποιος φιλόσοφος τύπου Νίτσε, απελπισμένος μέσα σ' αυτό το άπειρο και άγνωστο Σύμπαν. Αυτό έδειχνε τη βαθύτατη αφοσίωση του και την αγάπη του προς το πρόσωπο του Κυρίου. Και λέγοντας αυτά τα λόγια, τα μάτια του έγιναν δύο πηγές, δύο ποταμοί δακρύων.

Κ.Ι.: Είχε τα κατανυκτικά δάκρυα.
Α.Ρ.: Βέβαια. Τον έβλεπες, ας πούμε, στην Ακολουθία, αφοσιωμένο ολόκληρο στη λατρεία και πολλές φορές έκλαιε σ' όλη τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, από την αρχή μέχρι το τέλος της. Αυτό το παρατηρούσε, βέβαια, μόνο όποιος βρισκόταν μέσα στο Ιερό, διότι τα έλεγε σιγανά και κατάπινε τα δάκρυα του. Τα κατανυκτικά δάκρυα ήταν ένα από τα σημαντικά χαρακτηριστικά, που είχε ο Γέροντας.
Οι τελευταίες του στιγμές φανέρωσαν ακόμη περισσότερο τον άνδρα, διότι, όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται στα τελευταία του, συνοψίζεται πλέον ο βίος του, οπότε χάνει και τις δυνάμεις του ο έξω άνθρωπος, διαλύεται και τότε δείχνει αν πράγματι έχει μέσα του το στήριγμα στο αιώνιο, στο Θεό. Όταν, λοιπόν, μας ειδοποίησαν ότι ο πατήρ Ιουστίνος έπνεε τα λοίσθια, πήγαμε και τον βρήκαμε να ψυχορραγεί, με τους γιατρούς και τις αδελφές και κάποια άλλα πρόσωπα γύρω του. Όπως ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, έβλεπα το πρόσωπο του, που ήταν φωτεινότατο και τα μάτια του, που έλαμπαν από τη χαρά και τη χάρη. Τέτοια χαρά στη ζωή μου δεν έχω ξαναδεί. Έβλεπες ένα άνθρωπο ογδόντα πέντε ετών, που είχε μέσα του την ανανέωση και την αιώνια νεότητα. Ήταν πάντα όπως ένα παιδάκι. Ένας συγγραφέας, ο πασίγνωστος ποιητής μας Ματία Μπέτσκοβιτς, όταν είδε τον πατέρα Ιουστίνο για πρώτη φορά -ήταν ήδη προς το τέλος του γήινου βίου του- είπε ότι περίμενε πως θα συναντούσε κανένα γεροντάκι, ενώ είδε τον πατέρα Ιουστίνο ζωντανότατο, σαν φωτιά. Του άρεσε να φιλοξενήσει, να συνοδεύσει το φιλοξενούμενο μέχρις έξω από το μοναστήρι, με πολλή αγάπη, ν' ακούσει το λόγο του άλλου, σαν μικρό παιδάκι. Κάποια φορά, όταν είχα επιστρέψει στη Σερβία από την Ελλάδα και του έλεγα διάφορα πράγματα για το Άγιον Όρος, έκλαιε. Ξαφνιασμένος τον ρώτησα γιατί έκλαιε και τον ακούω να λέει: -Αχ Ιουστίνε, πώς πέρασες ταλαίπωρα αυτή τη ζωή. Αυτοί είναι οι πραγματικοί μοναχοί, αυτοί που ζουν στο Αγιον Όρος. Και μετά γύρισε και με ρώτησε: -Τι λές, πάτερ Αμφιλόχιε; Υπάρχει για μένα σωτηρία; Να ξέρεις, έχω μία ελπίδα. Δι' ευχών των αγίων αυτών ανθρώπων, των Αγιορειτών, να ελεήσει κι εμένα ο Θεός. Περίμενε από εμένα λόγο σωτηρίας. Τέτοιο ήταν το μέγεθος της ταπείνωσης του.


Κ.Ι.: «Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν».
Α.Ρ.: Αυτό ακριβώς. Και ξέρετε, κύριε Ιωαννίδη, αυτό, που μου έκανε εντύπωση από τη γνωριμία μου με τέτοιους ανθρώπους, είναι ότι μοιάζουν μεταξύ τους. Είναι σαν να τους γέννησε η ίδια μάνα' αυτό το βλέπεις και στη μορφή τους και στη συμπεριφορά τους και στα λόγια τους.

Κ.Ι.: Αυτή είναι η άνωθεν γέννα.

Α.Ρ.: Είναι, ακριβώς, αυτό το πράγμα.
Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς αγαπούσε πολύ τα παιδιά και τα λουλούδια. Έλεγε μάλιστα ότι ενώπιον του Θεού θα μας δικαιώσουν τα παιδιά και τα λουλούδια.

Κ.Ι.: Πάρα πολύ ωραίο είναι αυτό.
Α.Ρ.: Σ' ένα Σέρβο συγγραφέα και δημοσιογράφο, που ζει στο Παρίσι και ο οποίος είχε πάει να τον δει, είπε δείχνοντας του τα λουλούδια που είχε φυτέψει:
-Αδελφέ Κομνηνέ, πάρε στα μάτια σου λίγη απ' αυτήν την καλλονή, διότι θα την έχεις ανάγκη εκεί στο Παρίσι. Εντυπωσιάστηκε απ' αυτό ο συγγραφέας, διότι, όπως έλεγε μετά, περίμενε να βρει ένα μοναχό κλεισμένο στα τείχη του και στη νοοτροπία του, ενώ, αντίθετα, βρήκε έναν άνθρωπο με τέτοια ευαισθησία για το μυστήριο της φύσης (3).

Κ.Ι.: Την ίδια ευαισθησία για τη φύση είχε και ο Γέρων Πορφύριος. Κι έπαιρνε από τη φύση πολλά παραδείγματα, τα οποία χρησιμοποιούσε στο ποιμαντικό του έργο. Ένα πνευματικό του τέκνο θυμάται μια φορά, που ο Γέρων Πορφύριος έδειξε ένα λουλουδάκι και είπε: «Το λουλουδάκι αυτό με το άρωμά του δοξάζει τον Κύριο».
Α.Ρ.: Αν σήμερα πολλοί από τους νέους στη Σερβία στράφηκαν στην Εκκλησία, αυτό οφείλεται στην παρουσία του πατρός Ιουστίνου Πόποβιτς και πάρα πολλοί νέοι εξακολουθούν να πηγαίνουν στον τάφο του μέχρι σήμερα. Η παρουσία του υπήρξε πάρα πολύ σημαντική και οπωσδήποτε στο μέλλον θα δώσει μεγαλύτερους ακόμη καρπούς.

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Τα ψηφιακά βιβλία της Google θα τυπώνονται σε χρόνο "Espresso"


Η Google ανακοίνωσε ότι θα δώσει τη δυνατότητα στους αναγνώστες να τυπώνουν αστραπιαία (ένα βιβλίο 300 σελίδων μέσα σε τέσσερα μόλις λεπτά!) ένα μεγάλο μέρος από τη δημιουργούμενη τεράστια ψηφιακή βιβλιοθήκη της.
Η κίνηση, η οποία αφορά κατ' αρχήν τα βιβλία εκείνα -περίπου 2 εκατ.- που δεν προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα (copyright), αποσκοπεί στο να αμβλύνει περαιτέρω τις εναντίον της αντιδράσεις για την πρωτοβουλία της να ψηφιοποιεί και να πουλά online τα βιβλία.

Η απόφαση για άμεση εκτύπωση των βιβλίων, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία, αποτελεί μια αναγνώριση από τη Google του γεγονότος ότι πολλοί άνθρωποι προτιμούν να διαβάζουν τα βιβλία τους τυπωμένα και όχι online σε υπολογιστή ή σε κάποιο e-reader, όπως της Amazon ή της Sony.
Η Google υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με την εταιρία On Demand Books (Βιβλία κατά Παραγγελία), κατασκευάστρια της γρήγορης εκτυπωτικής μηχανής ("Espresso Book Machine"), που αν και έχει ήδη μια ζωή μερικών χρόνων πίσω της, τώρα πια αναμένεται να γνωρίσει μέρες…δόξας, καθώς πολλοί αναγνώστες αναμένεται να ζητήσουν την εκτύπωση δυσεύρετων και εξαντλημένων βιβλίων, που η Google θα διαθέτει πλέον σε ψηφιακή μορφή.
Ακόμα κι ένα μοναδικό αντίτυπο κάποιου βιβλίου αν υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη του κόσμου και η Google το έχει ψηφιοποιήσει, ο αναγνώστης θα μπορεί να το επαναφέρει σε τυπωμένη μορφή χάρη στην εκτυπωτική μηχανή και μάλιστα σε χρόνο…εσπρέσο. Τα ετοιμοπαράδοτα χαρτόδετα βιβλία έχουν πολύ καλή ποιότητα και έγχρωμο εξώφυλλο και δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει κανείς από αυτά που πουλιούνται σε ένα βιβλιοπωλείο.
Οι μηχανές της On Demand Books βρίσκονται ήδη σε διάφορες χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Αγγλία, Αίγυπτος-Βιβλιοθήκη Αλεξάνδρειας), κυρίως σε καταστήματα πανεπιστημιακών εκδόσεων, βιβλιοθηκών και βιβλιοπωλείων. Τα βιβλία, που έχει ψηφιοποιήσει η Google, θα τυπώνονται από το "Espresso Book Machine" με συνιστώμενη τιμή 8 δολαρίων ανά αντίτυπο, αν και η τιμή μπορεί να καθορίζεται τελικά από τον λιανοπωλητή.
Σύμφωνα με την On Demand Books, το μέσο κόστος παραγωγής-εκτύπωσης ενός ψηφιοποιημένου βιβλίου (χαρτί, μελάνη, κόλλα) είναι το πολύ τρία δολάρια για ένα βιβλίο 300 σελίδων.
Η On Demand Books θα παίρνει ένα δολάριο για κάθε βιβλίο που θα τυπώνεται και άλλο ένα δολάριο θα καταλήγει στα ταμεία της Google, η οποία έχει ήδη δηλώσει ότι θα δωρίζει το δικό της μερίδιο σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Το "Espresso Book Machine" -που έχει χαρακτηριστεί και "ΑΤΜ των βιβλίων"- κοστίζει σχεδόν 100.000 δολάρια, αν και η On Demand Books είναι διατεθειμένη να το διαθέτει στους λιανοπωλητές (βιβλιοπωλεία κλπ) με μακροχρόνια ενοικίαση (λίζινγκ).
Η εταιρία προσδοκά να έχει εγκαταστήσει 35 - 40 τέτοια μηχανήματα σε όλο τον κόσμο μέχρι τις αρχές του 2010 και ήδη ετοιμάζει μια νέα έκδοση του μηχανήματος, για πλήρως έγχρωμες εκδόσεις (και όχι μόνο το εξώφυλλο όπως τώρα), που θα είναι έτοιμη σε περίπου έξι μήνες.

Τα 2 εκατ. βιβλία που δεν έχουν copyright, αφορούν εκδόσεις πριν το 1923, βρίσκονται σε διάφορες γλώσσες και περιλαμβάνουν από έργα πολύ γνωστών συγγραφέων (Σέξπιρ, Ντίκενς, Μπαλζάκ, Ρουσό, Τουέην, Ουγκό κ.α.) μέχρι βιβλία ξεχασμένων (αλλά όχι κατ' ανάγκην ασήμαντων) συγγραφέων. Αν η Google κερδίσει την υπόθεση που εκκρεμεί στα αμερικανικά δικαστήρια, τότε θα μπορεί να κάνει διαθέσιμα για εκτύπωση πολλά ακόμη εκατομμύρια βιβλία που έχουν μεν copyright, αλλά έχουν εξαντληθεί και δεν ξαναεκτυπώνονται.
Μέχρι στιγμής η Google έχει ψηφιοποιήσει περίπου 6 εκατ. βιβλία, που βρίσκονται εκτός κυκλοφορίας.
Τα βιβλία αυτά μπορούν να διαβαστούν δωρεάν online και να τυπωθούν στον εκτυπωτή του χρήστη σε μορφή εγγράφου Acrobat pdf.
Πηγη:
www.express.gr

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» του Σολζενίτσιν λυτρώνεται στα ρωσικά σχολεία

Το απαγορευμένο από τη σοβιετική λογοκρισία «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» του νομπελίστα Αλεξάντρ Σολζενίτσιν θα εντάσσεται από φέτος στο πρόγραμμα διδασκαλίας της ρωσικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Παιδείας την Τετάρτη.
Το έργο του Σολζενίτσιν, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1973, αποτελεί ένα ογκώδες κατηγορώ για την σοβιετική εξουσία και μία προσπάθεια «χαρτογράφησης» της ιστορίας του συστήματος διώξης αντιφρονούντων στη Σοβιετική Ένωση. Ο Σολζενίτσιν παρουσιάζει μία δεύτερη παράλληλη χώρα μέσα στην ΕΣΣΔ, όπως συχνά λέει στο βιβλίο του, «ένα αρχιπέλαγος από γκουλάγκ, με τα λιμάνια του και τους μόνιμους κατοίκους του».
Ο Σολζενίτσιν έγραψε το βιβλίο έπειτα από εννέα χρόνια που πέρασε σε στρατόπεδα για πολιτικούς κρατουμένους: Νεαρός αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού στο μέτωπο με τις γερμανικές δυνάμεις, κλήθηκε το 1945 από το πεδίο της μάχης να δικαστεί εξαιτίας επιστολών που είχε ανταλλάξει με φίλο του σε άλλο μέρος του μετώπου, στις οποίες επέκρινε τον Στάλιν. Απελευθερώθηκε το 1953, οπότε και του επιβλήθηκε ποινή κατ' οίκον περιορισμού.
Καρπός αυτών των χρόνων ήταν το Αρχιπέλαγος, μετά την έκδοση του οποίου στη Δύση, εγκατέλειψε την ΕΣΣΔ. Η κυκλοφορία του βιβλίου απαγορεύτηκε εντός της σοβιετικής επικράτειας ενώ του είχε απονεμηθεί το Νόμπελ Λογοτεχνίας ήδη το 1970 (αν και δεν μπόρεσε να το παραλάβει ο ίδιος).
Επέστρεψε στη Ρωσία το 1994, «αποκαταστάθηκε» και πέθανε τον Αύγουστο του 2008.Το ρωσικό υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να συμπεριλάβει τμήματα του βιβλίου στο πρόγραμμα διδασκαλίας, λαμβάνοντας υπόψη «την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά από την πορεία του 20ου αιώνα που περιέχει».
Πηγή: Το Βημα

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Η ζωή και το εργο του Μίκη Θεοδωράκη

To «ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» προσφέρει στους αναγνώστες του την πληρέστερη, τόσο σε διάρκεια όσο και σε περιεχόμενο, κινηματο­γραφική αυτοβιογραφία του μεγάλου μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.
Η μοναδική αυτή έκδοση αποτελείται από δύο βιβλία-λευκώματα 256 σελίδων και μια συλλεκτική κινηματογραφική έκδοση ντοκουμέντων σε πέντε vcd, συνολικής διάρκειας 5 ωρών.
Το ντοκουμέντο αυτό στηρίχθηκε στην πολύχρονη κινηματογραφική καταγραφή της ζωής και του έργου του Μίκη Θεοδωράκη από τους Γιώργο και Ηρώ Σγουράκη.
Το λεύκωμα χωρίζεται σε 60 διαφορετικά κεφάλαια και χρονολόγιο, με την πλήρη καταγραφή της ζωής και του έργου του συνθέτη, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα και όλα τα παράλληλα γεγονότα τα οποία διαδραματίζονταν τις συγκεκριμένες περιόδους σε ελληνικό αλλά και διεθνές επίπεδο.
Οι έξι βασικές θεματικές ενότητες είναι οι εξής: Η ζωή του Μίκη Θεοδωράκη, Το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, Ελληνική Ιστορία, Ελληνική πνευματική ζωή, Παγκόσμια Ιστορία και Παγκόσμια πνευματική ζωή.
Το λεύκωμα συμπληρώνεται από 650 σπάνιες φωτογραφίες, που καλύπτουν όλο το φάσμα της ζωής και της δράσης του, καθώς και σπάνια ντοκουμέντα χειρόγραφα, πρώτες παρτιτούρες, αυτόγραφα σχέδια, σκίτσα, αφίσες και προσωπικά σημειώματα.

14 Σεπτεμβρίου η Υψωση του Τιμίου Σταυρού

Η μεγάλη Δεσποτική εορτή του Σταυρού καθιερώθηκε το 335μ.χ. όταν εγιναν τα εγκαίνια του Ναού της Αναστάσεως που εκτισε ο Μ.Κωνσταντίνος πάνω στον τάφο του Κυρίου.
Η εορτή διαρκούσε 8 ημέρες. Την δεύτερη ημέρα, στις 14 Σεπτεμβρίου, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων υψωνε το Σταυρό του Κυρίου στα τέσσερα σημεία του ορίζοντος, για να τον δουν οι πιστοί και να προσκυνήσουν.
Το παράδοξο όμως είναι, οτι η Εκκλησία μας μας προβάλλει το γεγονός του Σταυρού μεσα σε μια εορταστική ατμόσφαιρα.
Πως όμως είναι δυνατόν ένα εργαλείο του θανάτου να μας παραπέμπει στη χαρά; Ο Σταυρός από μόνος του, μόνο θάνατο θυμίζει και μάλιστα οδυνηρό.
Αλλά και στην προσωπική μας ζωή σταυρός δεν σημαίνει αρώστια, πόνος, εγκατάλειψη, μοναξιά, θλίψη…
Τότε γιατί εορτάζουμε ένα δυσάρεστο γεγονός και γιατί η Εκκλησία μας πανηγυρίζει το γεγονός του Σταυρού; Μήπως θέλει κάτι να μας πεί;
Εδώ θα πρέπει να αναρωτηθούμε:
-Μήπως και ο δικός μας σταυρός θα μπορούσε να γίνει ένα χαρούμενο γεγονός στη ζωή μας;
-Πως η Εκκλησία ζει τον Σταυρό της χαρούμενη;
-Ο δικός μου σταυρός μπορεί να με κάνει χαρούμενο;
-Η αρώστια μου μπορεί να με κάνει χαρούμενο; Η μοναξιά μου μπορεί να με κάνει χαρούμενο; Η ανασφάλεια μου μπορεί να με κάνει χαρούμενο; Η φτώχια μου μπορεί να με κάνει χαρούμενο; Η θλίψη μου μπορεί να με κάνει χαρούμενο;
Μπορούμε να χαιρόμαστε τον δικό μας σταυρό;
Απάντηση:
Ναι , μπορούμε να χαιρόμαστε τον σταυρό μας εάν τον αποδεχθούμε!
Φίλοι μου, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ιδρώτας, η ταλαιπωρία, ο σταυρός ισσοροπούν τον ανθρωπο. Ο σταυρός φρενάρει τα πάθη μας. Χωρίς σταυρό ο ανθρωπος εκτροχιάζεται, ξεφεύγει. Με την ανεση και το βόλεμα, χάνει την ισσοροπία του, κακομαθαίνει, αφήνεται στα κέφια του, χάνει τον προσανατολισμό του.
Γι’ αυτό λοιπόν οι θλίψεις, οι ταλαιπωρίες, οι ασθένειες κ.λ.π. λένε οι Πατέρες, για να μπεί φρένο στα πάθη μας και να αρχίσουμε την προσωπική μας μεταμόρφωση, για να θυμηθούμε το Θεό.
Ειθε ολοι μας, να αγαπήσουμε τον προσωπικό μας σταυρό και να ωφεληθούμε από αυτόν! .

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Για την eurovision...!

Του Αρχιμ.Βασιλείου Μπακογιάννη
1.Η ψαλμωδία εν ώρα λατρείας του Θεού, δεν γίνεται για να επιδεικνύουμε τις μουσικές μας γνώσεις και την καλλιφωνία μας (τότε είμαστε για την eurovision...!), αλλά για να βοηθήσουμε το εκκλησίασμα (και πάνω από όλα τον εαυτό μας!) στην «ένωση» με τον Θεό, (αν βέβαια μας απασχολεί αυτό...).
2.Όμως για να επιτευχθεί αυτός ο τόσο υψηλός και ιερός σκοπός, θα πρέπει η ψαλμωδία να γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της Εκκλησίας μας (και όχι της κενοδοξίας μας...). «Μετά πολλής προσοχής και κατανύξεως· μήτε βοαίς ατάκτοις κεχρήσθαι, και την φύσιν προς κραυγήν εκβιάζεσθαι», ορίζουν ρητώς οι διατάξεις της Εκκλησίας μας (Κανών ΟΕ τῆς αγίας ΣΤ Οικουμενικής Συνόδου). Δηλαδή: Όχι με δυνατές φωνές και ξελαρυγγιάσματα, δείγμα υπερηφανείας! (Ιω. Ζωναράς). («Πάρε από μπροστά Μου τα ψαλτήρια σου! Δεν θέλω να τα ακούω!», διαμαρτύρεται ο Ίδιος ο Κύριος δια του προφήτου Του Αμώς για την ανίερη κενόδοξη ψαλμωδία (Αμώς 5:23), (αλλά φευ, ποιός δίνει σημασία (!) σ’αυτό;!)
3. Ο άγιος Νεκτάριος ο Πενταπόλεως (+1920) ενώ είχε εκ φύσεως βροντώδη φωνή, έψελνε σιγανά, κατανυκτικά, έλεγε ένας αυτήκοος μάρτυρας («Εκκλησια», 1-15 Σεμπτ. 95), γιατί ως έλεγε ο Ιωάννης Σακκελαρίδης (+1938), ο Κύριος δεν είναι «παρών» στις άγριες ψαλμωδίες, αλλά στις ήρεμες και κατανυκτικές. «Δεόμεθά σου, Κύριε, δος ημίν χάριν και δύναμιν, ίνα καταξιωθώμεν ψάλλειν σοι συνετώς», (χωρίς δηλαδή να περιπέσουμε στην ακάθαρτη ανθρωπαρέσκεια), παρακαλούμε πρωί-πρωί τον Κύριο (Ευχή ΣΤ ορθρου).
4. Κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, όταν τα λόγια της λατρείας, λόγια του αγίου Πνεύματος, δεν λέγονται με τον αρμόζοντα ιεροπρεπή τρόπο, καταφρονούμε Αυτόν τον Ίδιο τον Θεό! Γράφει: «Μερικοί, κατά την Θεία Λατρεία, καταφρονούν τον Θεό! Εκλαμβάνουν τα λόγια του αγίου Πνεύματος ως κοινά! Τα λένε και κινούν τα χέρια τους όπως, όπως! Μεταφέρουν στον ιερό ναό το στυλ των μίμων και των τραγουδιστών, που τραγουδάνε στις ορχήστρες! Σείονται ολόκληροι! Σε τίποτε δεν διαφέρουν από τους μανιακούς! Άθλιε και ταλαίπωρε! Έπρεπε να τρέμεις αναπέμποντας την αγγελική δοξολογία! Να δοξολογείς τον Κτίστη με τρόμο για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου!» (Τ.Μ.Ε., προθεωρία). Που σημαίνει: Καλός ψάλτης είναι αυτός που στέκεται στο ψαλτήρι με την ανάλογη ιεροπρέπεια, και προσαρμόζει την ψαλμωδία του σύμφωνα με τις διατάξεις της Εκκλησίας μας.

5. Ο λαός μας έρχεται στην εκκλησία για να προσευχηθεί. Όμως η ανίερη ψαλμωδία (=βίαιες, δυνατές φωνές, κραυγές!), δεν τον βοηθάει στην προσευχή! (Πως να τον βοηθήσει, όταν το ξεκουφαίνει;!). Αμαρτία...! Ο γέροντας Παϊσιος, (+1994), ταξίδευε
με ένα Ι.Χ., και ο οδηγός του για να τον ευχαριστήσει, του έβαλε μια κασσέτα με ψαλμωδία.
Όμως ο ψάλτης έψελνε τόσο βίαια και δυνατά, που θύμιζε, ως έλεγε ο γέροντας, σιδηρά που χτυπούσε το αμόνι! Ο γέροντας δεν άντεχε να ακούει έναν τέτοιο ψάλτη, ( και έψελνε το «ευλόγει η ψυχή μου τον Κύριον!»). Και είπε στον οδηγό να κλείσει το κασσετόφωνο! « Όταν ο ψάλτης δεν ψέλνει μέσα από την καρδιά του, (=εν κατανύξει!), είναι σαν να σε διώχνει από την Εκκλησία!», είπε ο γέροντας στον οδηγό. (Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου του αγιορείτου: (σελ. 439). Φοβερό! Η ψαλμωδία να σε διώχνει από την Εκκλησία! (Και μόνο αυτό, θα πρέπει σαν Ποιμένες, να μας τρομοκρατήσει...!).
6. Η βίαια και δυνατή ψαλμωδία κάνει και κάτι άλλο, εξίσου επιζήμιο: Αγριεύει και αρρωσταίνει τον άνθρωπο! Περιληπτικά: Η επιστήμη της μουσικοθεραπείας διδάσκει, πως η μουσική «ηπίων τόνων», συντελεί ακόμα και στην θεραπεία ασθενειών! Αντίθετα, η υπέρ το μέτρον δυνατή μουσική, αγριεύει τον άνθρωπο, αλλά και βλάπτει την υγεία του! (Δεν μπορεί η επιδειξιομανία ενός ανθρώπου, να ταράζει και να αρρωσταίνει ολόκληρο το εκκλησίασμα!) Είναι λυπηρό και ταυτόχρονα άκρως προκλητικό για μας τους Ποιμένες, μετά από μια διακοπή ρεύματος, να ακούμε το εκκλησίασμα με βαθύτατη ανακούφιση να λέει: «Σήμερα χαρήκαμε Λειτουργία!Ησύχασαν τα αυτιά μας!». Άλλοι: «Να ήταν τρόπος να πληρώνω την ΔΕΗ, ώστε κάθε φορά που γίνεται Θ. Λειτουργία, να κάνει διακοπή ρεύματος!». Και άλλοι: «Δεν έχουμε που να εκκλησιασθούμε! Αυτά τα μικρόφωνα μας σπάζουνε τα τύμπανα!». Και πάνε στις εκκλησιές του εφοδιασμένοι με ωτοασπίδες! («Φρίξον ήλιε!»).(Συμβαίνει και τούτο: Τυχαίνει ο ι. ναός να είναι μικρός σε έκταση, να είναι άδειος, (να είναι μόνο ο ψάλτης, ο παπάς, και ο νεωκόρος), και τα μικρόφωνα ανοιχτά στη διαπασών!Έλεος!).
7. Η αμαρτωλή ανοχή ημών των Ποιμένων στο συγκεκριμένο θέμα, έχει οδηγήσει μερικούς σε τελεία καταφρόνηση των «αγίων». Μου έλεγε, εν άκρα αγανακτήσει, ένας σεβάσμιος κληρικός: «Βλέπω τους ψάλτες εν ώρα Θ.Λειτουργίας (!) να αφήνουν το ψαλτήρι (!), να μπαίνουν στο ιερό, και να ρυθμίζουν αυθαδώς και κατά το δοκούν την ένταση των μικροφώνων! Χωρίς να υπολογίζουν τους λειτουργούς ιερείς! Και αν σαν παπάς τους ειπείς κάτι, αντί να συμμορφωθούν, σου ζητούν τον λόγο!Ε! Αυτό είναι ασέβεια!». Του απάντησα: «Εμείς οι ιερείς είμαστε υπεύθυνοι γι’αυτό, γιατί ανεχόμαστε τέτοιες ανίερες καταστάσεις! Ώστε ο ψάλτης έχει λόγο στα μικρόφωνο, ο παπάς δεν έχει;!Σε ποιά υπηρεσία κάνει ο,τι θέλει ένας υφιστάμενος; Και αν κάνει, υφίσταται τις ανάλογες κυρώσεις. Και εν ώρα λατρείας του Θεού, προϊστάμενος είναι ο ιερέας, και κανένας άλλος..!».
8. «Να απαλειφθεί ριζικά η μεγαφωνική βαναυσότητα!», πρότεινε εδώ ο κ. Χρήστος Γιανναράς (Καθημερινή, 15. 11.1998).Τουλάχιστον, ας σεβασθούμε την σύσταση του Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου: «Περιορισμός, κατά το δυνατό, των μικροφωνικών εγκαταστάσεων, η απόκρυψίς των και διακριτική χρήσις αυτών, ώστε χωρίς να φαίνονται, να ενισχύουν αβιάστως την έντα-σιν της φωνής. Η σημερινή αλόγιστος χρήσις αυτών έχει εξαφανίσει εκ των ναών την κατάνυξιν»(Ομιλία του σε σύναξη σε Αρχιερείς του Θρόνου. Σεμπτέμβριος 1991).
«Για την αμέλεια που έδειξες στην προσωπική σου, πνευματική ζωή, σε συγχωρώ! Όμως για την αμέλεια που έδειξες για την σωτηρία του λαού Μου, δεν σε συγχωρώ!», είπε ο Θεός σε έναν παπά, την στιγμή που ξεψυχούσε. Και ο νοών, νοείτω...

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Επαγγελματική επεξεργασία εικόνας και βίντεο

Του Θάνου Νικόπουλου

Στις παρακάτω γραμμές σας παρουσιάζουμε δύο επαγγελματικά,αλλα και εύκολα σχετικά προγράμματα για να μπορείτε να δημιουργείτε και να επεξεργάζεστε αρχεία εικόνας και βίντεο.


Adobe After Effects CS4

Δημιουργήστε αξιοθαύμαστα κινούμενα γραφικά και υπερπαραγωγές οπτικών εφέ με ευέλικτα εργαλεία που μεταφέρουν ασύγκριτη δημιουργική δύναμη, ή ξεκινήστε άμεσα τα έργα σας, χρησιμοποιώντας δημιουργικούς δομικούς λίθους.

Δημιουργήστε τα δικά σας οπτικά εφέ μέσω script η expression. Χειριστείτε κινούμενες και σταθερές εικόνες, χρησιμοποιώντας εκατοντάδες, από τα εφέ που στυλιζάρουν, παραμορφώνουν, δημιουργούν νέα στοιχεία και πολλά ακόμη. Προσθέστε ή αφαιρέστε τον κόκκο (film grain), ζωντανέψτε εικόνες και κείμενο προσθέτοντας κίνηση με το εργαλείο Puppet.Ελέγξτε ποια τμήματα ενός layer θα είναι ορατά, σχεδιάζοντας και κινώντας masks. Εύκολα θα έχετε ακριβή αποτελέσματα με ευέλικτες επιλογές auto-tracing και με RotoBezier masks. Αφαιρέστε το πράσινο σκηνικό φόντου (greenscreen background) με το Keylight και τα αναρίθμητα εργαλεία υποστήριξης.


Εξοικονομήστε χρόνο με αποδοτικά εργαλεία και επωφεληθείτε από την απόλυτη ενσωμάτωση με τις σχεδιαστικές εφαρμογές της Adobe.Δημιουργήστε κείμενο και ανυσματικά γραφικά στο After Effects, χρησιμοποιώντας κοινά εργαλεία Adobe και στη συνέχεια κινήστε αυτά τα στοιχεία για να δημιουργήσετε μια οπτικά, καινοτόμο εργασία. Εάν εργάζεστε στη μετάδοση και τα γυρίσματα ή παραδίδετε την εργασία online ή σε ανερχόμενες συσκευές, το λογισμικό Adobe After Effects CS4 είναι το εργαλείο που σας χρειάζεται.

Adobe Photoshop CS4 Extended

To δημιουργικό λογισμικό Adobe Photoshop CS4 Extended περιλαμβάνει όλα τα χαρακτηριστικά του Photoshop CS4 και πολλά ακόμη.Αποκτήστε εύκολη πρόσβαση σε κάθε εργαλείο για ασφαλή ρύθμιση χρώματος και τονικότητας, περιλαμβάνοντας τις επιλογές Exposure και Vibrance. Επεξεργαστείτε και εφαρμόστε τις ρυθμίσεις σας σε συγκεκριμένες περιοχές, με εύκολη πρόσβαση σε όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να δημιουργήσετε επεξεργάσιμες bitmap αλλά και ανυσματικές μάσκες.


Οι βελτιωμένες ικανότητες ανάλυσης εικόνας ικανοποιούν τις τεχνικές ανάγκες, καθώς ένα νέο τελειοποιημένο περιβάλλον εργασίας επιταχύνει τη ροή παραγωγής σας.Περιηγηθείτε με ευκολία σε κάθε σημείο μιας εικόνας, με το νέο απόλυτα ομαλό μηχανισμό οπτικής αλλαγής κλίμακας και οπτικής κύλισης. Καταγράψτε μία ή περισσότερες κινήσεις σας και αποθηκέυστε τις ως εντολές,ώστε να γίνεται η επεξεργασία ευκολότερη και γρηγορότερη.Διατηρήστε την ευκρίνεια της εικόνας ενώ κάνετε μεγέθυνση σε διαφορετικά pixels, και επεξεργαστείτε την εικόνα σας στο μέγιστο σημείο μεγέθυνσης με το νέο Pixel Grid.


Δημιουργήστε ή τροποποιήστε εικόνες με μια μεγάλη συλλογή από επαγγελματικά, πλήρως προσαρμοσμένα σχεδιαστικά εργαλεία, ρυθμίσεις χρωματισμού, και καλλιτεχνικά πινέλα. Απλά σύρετε για να προσαρμόσετε το μέγεθος των πινέλων και ρυθμίστε την ένταση καθώς χρωματίζετε ενώ έχετε τη δυνατότητα προεπισκόπησης της πινελιάς.

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

126.000 λάπτοπ θα διατεθούν σε ισάριθμους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου

ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ των ηλεκτρονικών υπολογιστών αναμένεται κυρίως ανάμεσα στις μεγάλες αλυσίδες, για την εξασφάλιση όσο το δυνατόν μεγαλύτερης μερίδας από την «πίτα» των 126.000 λάπτοπ που θα διατεθούν στους ισάριθμους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου έναντι κουπονιού 450 ευρώ για τον καθένα.
Όπως έγινε γνωστό χθες, ο υπολογιστής που θα αγοραστεί από τον μαθητή πρέπει να έχει συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές, να περιέχει ειδικό λογισμικό που θα βοηθήσει στη διδασκαλία των μαθημάτων και στην ασφαλή πλοήγηση στο Ίντερνετ και, το πιο βασικό, να κοστίζει ακριβώς 450 ευρώ συνολικά και όχι περισσότερα ώστε οι γονείς να πληρώσουν τη διαφορά. Οι προδιαγραφές ήταν ήδη γνωστές και έτσι οι εταιρείες δηλώνουν έτοιμες να ανταποκριθούν στη ζήτηση, με συγκεκριμένα μοντέλα 9 κατασκευαστών, που προσαρμόσθηκαν στις απαιτήσεις του υπουργείου Παιδείας και στην τιμή των 450 ευρώ. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση εκπροσώπου μεγάλης αλυσίδας ηλεκτρονικών ειδών στα «ΝΕΑ», σύμφωνα με την οποία η εταιρεία μπορεί να παραδίδει 2.500 λάπτοπ ημερησίως.
Με δεδομένο ότι στην ελληνική αγορά των ηλεκτρονικών υπολογιστών εκτιμάται ότι πωλούνται λιγότεροι από 100.000 φορητοί υπολογιστές κατ΄ έτος, το κίνητρο της πώλησης 126.000 φορητών σε λίγους μήνες είναι πολύ μεγάλο και ο πόλεμος των εταιρειών έχει αρχίσει, χωρίς να είναι απίθανο να εκδηλωθούν και μειώσεις τιμών.
Οι εταιρείες
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσαν τα «ΝΕΑ», αυτή τη στιγμή λάπτοπ με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές και τιμή έχουν 9 κατασκευαστές: Τoshiba, Dell, Μultirama, Αsus, Τurbo-Χ, LG, Αcer, Compaq και ΗΡ. Πρόκειται κυρίως για «μικρά» λάπτοπ και νέτμπουκ με οθόνη άνω των 10 ιντσών.

Όπως εξηγούσαν χθες στελέχη του υπουργείου, οι γονείς που θα λάβουν το κουπόνι σε λίγες μέρες από τους διευθυντές των σχολείων των παιδιών τους, θα πρέπει να απευθυνθούν σε οποιοδήποτε κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών επιθυμούν και να αγοράσουν έναν συγκεκριμένο υπολογιστή μεταξύ των μοντέλων που υπάρχουν.
Δεν θα έχουν το δικαίωμα να πάρουν όποιο λάπτοπ θέλουν και εάν κοστίζει πάνω από τα 450 ευρώ να πληρώσουν τη διαφορά, επειδή το υπουργείο Παιδείας δεν θέλει να εξελιχθεί η υπόθεση των λάπτοπ σε... ηλεκτρονική πασαρέλα, με άλλους μαθητές να επιδεικνύουν μέσα στην τάξη πανάκριβα μηχανήματα και άλλους να έχουν φθηνά.
Έτσι οι υπολογιστές που θα απευθύνονται στους μαθητές θα έχουν προεγκατεστημένα προγράμματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για τη διδασκαλία αρχικά 4 μαθημάτων: Γεωγραφία, Μαθηματικά, Ιστορία και Βιολογία-Φυσικές Επιστήμες. Στα σχολεία οι καθηγητές θα αποφασίζουν ποιο τμήμα της ύλης αυτών των μαθημάτων θα διδάσκεται ηλεκτρονικά, ενώ στην αρχή θα διδάσκεται ποσοστό 30% της ύλης με τη βοήθεια των υπολογιστών και για δύο από τα 4 αυτά μαθήματα. Στη συνέχεια θα αναπτυχθεί κι άλλο λογισμικό και η χρήση θα επεκταθεί.
Τα Νεα online

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Ο τρόπος της Εκκλησίας ειναι η αγάπη

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου ΛΟΓΟΙ Β’ σελ. 78-80
...Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε.
Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο πού της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα άλλα και γερά».
Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους… χριστιανικά. Όποιος ελέγχει μπροστά σε άλλους κάποιον πού αμάρτησε ή μιλάει με εμπάθεια για κάποιο πρόσωπο, αυτός δεν κινείται από το Πνεύμα του Θεού· κινείται από άλλο πνεύμα. Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη· διαφέρει από τον τρόπο των νομικών. Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα με μακροθυμία και κοιτάζει να βοηθήση τον καθέναν, ό,τι και αν έχη κάνει, όσο αμαρτωλός και αν είναι.
Βλέπω σε μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής. Καλή είναι η ευλάβεια πού έχουν, καλή και η διάθεση για το καλό, άλλα χρειάζεται και η πνευματική διάκριση και ευρύτητα, για να μη συνοδεύη την ευλάβεια η στενοκεφαλιά, η γεροκεφαλιά (το γερό δηλαδή αρβανίτικο κεφάλι). Όλη η βάση είναι να έχη κανείς πνευματική κατάσταση, για να έχη την πνευματική διάκριση, γιατί αλλιώς μένει στο «γράμμα του νόμου», και το «γράμμα του νόμου αποχτείνει».
Αυτός πού έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο· ακούει και, όταν του ζητηθή η γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δεν λέει «εγώ», αλλά «ο λογισμός μου λέει» ή «οι Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι Ικανός να διορθώνη τους άλλους έχει πολύ εγωισμό.
- Όταν, Γέροντα, ξεκινάη κανείς από καλή διάθεση να κάνη κάτι και φθάνη στα άκρα, λείπει η διάκριση;
- Είναι ο εγωισμός μέσα στην ενέργειά του αυτή και δεν το καταλαβαίνει, γιατί δεν γνωρίζει τον εαυτό του, γι’ αυτό πιάνει τα άκρα. Πολλές φορές από ευλάβεια ξεκινούν μερικοί, αλλά που φθάνουν! Όπως οι εικονολάτρες και οι εικονομάχοι. Άκρη το ένα, άκρη το άλλο! Οι μεν έφθασαν στο σημείο να ξύνουν την εικόνα του Χριστού και να ρίχνουν την σκόνη μέσα στο Άγιο Ποτήριο, για να γίνη καλύτερη η Θεία Κοινωνία· οι άλλοι πάλι έκαιγαν τις εικόνες, τις πετούσαν…
Γι’ αυτό η Εκκλησία αναγκάσθηκε να βάλη ψηλά τις εικόνες και, όταν πέρασε η διαμάχη, τις κατέβασε χαμηλά, για να τις προσκυνούμε και να απονέμουμε τιμή στα εικονιζόμενα πρόσωπα.

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΤΟΣ - ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Με την ευκαιρία της Αρχής της Ινδίκτου, δηλ. του νέου Εκκλησιαστικού Ετους επιθυμώ να ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου σε όλους τους ακάματους εργάτες και Ιεραποστόλους της αγάπης του Χριστού μας, τους Σεβασμιωτάτους και Θεοφιλεστάτους Αρχιερείς του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, τους Κληρικούς μας σ’ ολόκληρη την Αφρική και τά ευλογημένα παιδιά μας, Ελληνες, Αραβες, Αφρικανούς, Σέρβους, Ρώσους και Ρουμάνους, Βουλγάρους, Ουκρανούς και αλλους γηγενείς, η χάρις του Παναγίου Θεού να τους ενισχύει πάντοτε στη ζωή τους.

Η προσευχή μου διάπυρη απευθύνεται προς τον Αρχηγό της Ειρήνης, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, να βασιλεύσει η ποθητή ειρήνη στην ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής, παντού όπου υπάρχει σπαραγμός και χύνεται αθώο αίμα με άδικο τρόπο, να σταματήσουν οι εχθροπραξίες και να επικρατήσει η αγάπη, η ομόνοια, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, η ανθρωπιά.

Τώρα που αρχίζει η νέα Ιεραποστολική και κατηχητική περίοδος έχουμε όλοι στραμμένο τον προσανατολισμό μας στη σπορά και την καλλιέργεια του λόγου του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων. Ο ευαγγελισμός των εθνών, η ενημέρωση του λαού του Θεού στά μείζοντα και υπαρξιακά θέματα της πίστεως και της χριστιανικής ζωής, τα μεγάλα προβλήματα του κόσμου και της κοινωνίας, η ανεργία, τα ναρκωτικά, οι αρρώστιες, οι πόλεμοι, το οικολογικό πρόβλημα, η καταστροφή και η μόλυνση του περιβάλλοντος και άλλα πολλά, δημιουργούν σέ όλους μας προβληματισμό και εσωτερική ανάγκη για προσευχή, δυνατή προσευχή ώστε να δρομολογηθούν λύσεις και δυναμικές τοποθετήσεις σε όλα τα επίπεδα.

Με γνώμονα την πίστη στο Χριστό, τη χαρά και την αισιοδοξία που πηγάζουν από αυτήν την προοπτική και πορεία μας, θά συνεχίσουμε τον «αγώνα τόν καλόν», θα μείνουμε στις επάλξεις και θα είμεθα άπαντες ταπεινοί Ιεραπόστολοι του καλού και τού ωραίου, αυτού που μάς διδάσκει πάντοτε η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, εφαρμόζοντας την παύλεια προτροπή, η οποία είναι επίκαιρη και διαχρονική, ωφέλιμη για όλους.

Προς όλους δε, απευθύνω εγκάρδια την Πατριαρχική ευλογία του Αποστόλου Μάρκου και την Πατρική μου ευχή, ο Παντοκράτωρ Θεός «ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία Αυτού εξουσία θέμενος» να σκέπει και να ευλογή τον κόσμο ολόκληρο, την τόσο ευλογημένη και πολύπαθη Αφρικανική γή, την Ηπειρο του μέλλοντος, το σταυροδρόμι των πολιτισμών και των κατευθύνσεων των λαών, χαρίζοντας υγεία και ευτυχία. Χρόνια πολλά, Ιεραποστολικά και ευλογημένα!
+ Θεόδωρος Β’
Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής